மரமிருந்த இடம்!

என் வீட்டு முற்றத்தில்
ஒரு வேப்பமரம் உண்டு!
உச்சிக்கிளை வரை அடர்ந்த இலைகளும்
அவ்வப்போது பூவும் காயுமாய்
தண்ணிழல் தரும் தாயாய் நின்றது...
பிள்ளையை நோய் நாடாமல்
போற்றிக் காக்கும் பெற்றவள்போல்
நோய் நாடாமல் காத்தது அம்மரம்...
காகமும் கிளியும்
குருவியும் குயிலும்
மைனாவும் புறாவும்
சில வேளைகளில் கொக்கும்
எப்போதும் விளையாடும் அணில் பிள்ளையும்
இரவில் ஆந்தையும் என
பறவைகளின் சரணாலயமாக இருக்கும்
அந்த மரம்!
ஏதாவது ஒரு கிளையில்
நிரந்தரமாக இருந்து கொண்டேயிருக்கும்
ஏதாவது ஒரு பறவையின் கூடு!
மின்சாரம் தொலையும் இரவுகளில்
நிம்மதியாக உறங்க வைத்து
தடங்கலின்றி கனவுகளைத் தொடர வைத்ததும்
அந்த வேப்பமரக் காற்றுதான்!
அகலக்கிளை பரப்பி
ஆழ வேரூன்றி
அழகாய் நின்ற மரத்துக்கு
ஆபத்து வந்தது....
அக்காவின் குழந்தைக்கு
அடிக்கடி காய்ச்சல் கண்டதற்கும்
அம்மாவுக்கு அப்பப்பொ
தலைவலி வந்ததற்கும்
வேப்பமரத்துப் பேய்தான் காரணமென்று
பற்ற வைத்துப் போனார்
பாண்டி கோயில் பூசாரி...
அடுத்த நாள் காலையில்
அகால மரணம் கண்டது வேப்பமரம்!
அழுகையாய் வந்தது...
சுற்றுமுற்றும் சிரிப்பாரென்று
அழாமல் இருந்துவிட்டேன்!
அடிக்கடி நினைத்துப் பார்க்கிறேன்
கொஞ்சம் அழுதிருக்கலாமென்று
மரமிருந்த இடத்தின்
வெற்றிடத்தில் நின்று!

சிறப்பு

ஒருகாலத்தில் எங்கள் தெருவிலும் மரங்கள் இருந்தன. இப்போது ????