தொலை தூர பயணமொன்றில்!

ஒரு தொலை தூர பயணமொன்றில்
தொலைந்து போனது போன்ற உணர்வு....
பயணம் என்னவோ சுகமானதுதான்
முகவரி எட்டும்வரை!
பயண தூரமும்
பயணிக்கும் பாதையும்
பல கோடிபேர் முன்னே பார்த்ததுதான்...
பாதையில் பழுதில்லை
பார்வையிலும் குறையில்லை
தூரம் தொலைகையில்
உள்ளத்தில் தொற்றிக்கொண்ட உற்சாகத்துக்கும்
குறையொன்றுமில்லை...
ஒரே ஒரு குறையிருந்தது
கூட வர ஒரு துணையில்லை
இணையில்லை என்று...
இதயத்துக்குள் நீ துணை இருக்கையில்
பக்கத்து இருக்கையில்
ஒரு துணை அவசியமற்றதாயிற்று!
வழி நெடுகிலும் வசந்தங்கள்
கடந்து போயின கசப்புக்கள்!
தொட்டுவிடும் தூரத்தை
எட்டும் போதுதான் பார்க்கிறேன்
நான் தொலைந்து போயிருப்பதை..
திசையறியா ஒரு புள்ளியில்
தனித்து நிற்கிறேன்..
நான் பயணித்த பாதையின் பெயர்
காதல் என்பதால்!
இதயத்தின் கதவு திறந்து
எட்டிப் பார்க்கிறேன்
நீ இருந்த இடத்தில்
காற்று மட்டும் இருக்கிறது...

சிறப்பான கவிதை. நன்று.


#spm1