சிட்டுக்குருவி

எங்கே போய்விட்டாய் நீ?
சிட்டுக்குருவியே
எங்கே போய்விட்டாய் நீ?
என் வீட்டு செம்பருத்தி பூக்களும்
பூவரசம் பூக்களும்
உன் அலகின் ஸ்பரிசம் படாமல்
வெறுமனே உதிர்கிறதே....
முற்றத்தில் பார்த்தாயா?
நெல் மணிகள் காய்ந்த இடமும்
தானியங்கள் சிதறிய இடமும்
தனித்தே கிடக்கின்றன
உன் பாதச் சுவடுகள் வந்து பதியாமல்...
குருணை அரிசி சிதறிய திண்ணை
களையிழந்து காத்துக் கிடக்கிறது
சிறகடித்து நீ வரும் பொன்னாள் வந்தே தீருமென்று!
என் சன்னலோரத்தில் எட்டிப் பார்க்கும்
நித்திய கல்யாணி நித்தமும் கேட்கிறது
உன் கடுகு கண்களை காண வேண்டுமென்று!
அம்மா அரிசியும் தானியமும்
புடைத்தெடுக்கும் முறம்
மூலையில் முடங்கி செல்லரித்து கிடக்கிறது
குருணை தின்ன நீ வராமல்.....
இன்னும் எத்தனையோ எவ்வளவோ எழுதலாம்
உனக்கான தேடல்களாக...
வா குருவியே..
நீ நீர் அருந்தும் கிண்ணம்
நித்தமும் நிறைகிறது
நீராலும்
சில பல கண்ணீர் துளிகளாலும்....

கவிதை அருமை...
-
சிட்டுக்குருவிகளுக்கு
இடம் கொடுங்கள்!

வீணாகும் அட்டைப்பெட்டிகளை குப்பைத் தொட்டிகளில் தூக்கி எறியாதீர்கள். அவற்றை உங்கள் வீட்டு மொட்டை மாடியில் கூடு போன்ற அமைப்பில் பாதுகாப்பாக நிறுவுங்கள்.

நெல், அரிசி என்று தானியங்களை தினமும் இறையுங்கள். சிறிய கிண்ணத்தில் நீர் வையுங்கள்.

சிட்டுக்குருவி உங்கள் வீட்டிலும் வசிக்கும்.

மிக சிறப்பான கவிதை சகோதரி. எங்கள் கிராமத்தில் என்னால் ஒரு சிட்டுகுருவி கூட பார்க்க முடியல. செல் போன் டவர் வந்தபின் சிட்டுக்குருவிகள் இனம் அழிந்து விட்டது.




#spm2

கவிதை அருமை

அருமையான கவிதை