அழியுதுநம்- இளந்தளிர்கள் !

மாயக் கண்ணாடியும் மந்திர அசரீரியும்
வாய் பிளந்துநாம் கேட்ட புராணக்கதைகளில் போய்க்  
காய்பழம் பிஞ்சென்றில்லா  
யாவர் கரங்களிலும் நாடகம்போடுதிங்கே!

புத்தாக்கம் பெரிகியிங்கே பூகோளம்சுருங்கி வர
சுத்தாமல் சுழலாமல் அலைந்தாங்கேயலையாமல்
மொத்தமாய் உலகமிங்கே உள்ளங்கை வந்திருந்து
புத்தகம் சொல்லாத சேதியெல்லாம் சொல்லுதிங்கே!

நல்லதிந்த  மாற்றமென்று  நாம் மகிழ்ந்து
கொள்ளவொரு காரணங் கோடி பெற!
அல்லவிங்கழிவுகளிரு கோடி என்று
சொல்லி   அழியுதுநம்- இளந்தளிர்கள் !

திரை போட்டு நாம் மூடி அறியாமல்
மறைத்து வைத்து -பருவத்தில் படிக்கவென
வரையறைகள் செய்து வைத்த- சங்கதிகள்
திரைகிழிந்து -விரிந்து போய்க்கிடக்குதிங்கே !

தொலைவுகள் தொலைந்து போய் சேய்மை
தொலைந்த அண்மைகளால்  கலாசாரம்
தொலைந்திங்கே வீணாகி அழிந்
தொலைகிறதே நம் வித்துக்கள்!

என்ன செய்தேது செய்து?- நம்
சின்னஞ்சிறுசுகளின்  பிஞ்சிலே பழுத்துதிருமிவ்  
பென்னம் பெருஞ்சாபத்தினை நாம்
கன்னமிட்டுக் கழைந்தேறிவோம்?

பருவத்தின் முன்முதிர்ந்து உருவங்கள் முதிரமுன்
கருவேலங்கன்றுகள்-  தீட்டாகி கருகிடுமிவ்
கருமச்சாபம் ஒழித்திடவே ஒன்றுபட்டு
ஒருமனதாய்  விதியொன்று காணோமா?

-தமிழினியன்-

என்ன செய்தேது செய்து?- நம்
சின்னஞ்சிறுசுகளின்  பிஞ்சிலே பழுத்துதிருமிவ்  
பென்னம் பெருஞ்சாபத்தினை நாம்
கன்னமிட்டுக் கழைந்தேறிவோம்?

கேட்டால் பட்டு திருந்துவேன் உங்களைப் போல என்கிறார்கள்... எல்லாருக்கும் திருந்தும் வாய்ப்பு கிடைக்குமா என்ன?

திருந்தும் போதெல்லாம்
முடிந்து விடுகிறதே !அதைப்
புரிதுகொள்ள தளிர்கள்
மறுக்கிறதே! அது தான்
உள்ளம் வலிக்கிறது!

என்ன செய்ய போகிறோமேன்றுதான் தெரியவில்லை!