வாழ்ந்து முடிக்க வேண்டியதாகிறது!

நேற்று பார்த்த அதே வானம்
அதே சூரியன்
அதே நிலவு அதே நட்சத்திரம்
அதே செடி கொடி மரம் பூக்கள்....
ஆயினும் பொழுதுகள் புதிதாகின்றன..
பழுதான கடிகாரத்தை தாண்டி ஓடும்
பொழுதுடன் போகிறது வாழ்க்கை!
கற்றுக்கொண்டதும் பெற்றுக்கொண்டதும்
ஏற்றுக்கொண்டதும் ஏமாற்றம் கொண்டதும்..
கொடுத்ததும் எடுத்ததும்
பார்த்ததும் ரசித்ததும்...
ஏராளம்.. தாராளம்!
இருளுக்குள் மடியும் நாட்களுக்காய்
ஏங்கி நின்றதில்லை..
ஒளியில் விடியும் நாளுக்காய்
மகிழ்ந்து நின்றதுமில்லை!
சலனங்களையும் சந்தித்து
சந்தோஷங்களையும் சுகித்து
வேதனைகளையும் சுமந்து
சாதனைகளையும் சாதித்து
சீராக அல்லது சற்று சோர்வாக
போய்க்கொண்டிருக்கிறது இந்த வாழ்க்கை..
திரும்பி பார்க்கையில் ஒரு புள்ளியாக
தேய்ந்து தெரிகிறது வெகு தொலைவில்!
எதிரே பார்த்தால்
பிரமாண்டம் காட்டுகிறது!
இரண்டு பார்வைகளுக்குமான இடைவெளியில்
வாழ்ந்து முடிக்க வேண்டியதாகிறது!

மிக அருமை

அருமை,அருமை தோழி

சிறப்பு கவிதை.
பகிர்வுக்கு நன்றி சகோதரி.