உறங்கிப் போன காலமெல்லாம் காலனுக்கு கணக்காகும்

உறக்கம்

உறக்கத்தில் கனவு சுற்ற உள்ளத்தில் ஆசை சுற்ற கரைகிறது மனிதம்

உறக்கத்தில் கூட உள்ளத்தின் வழிஉறங்குவதில்லை

உறக்கத்தை குறைத்து உழைப்பை அதிகரித்தால் வறுமை வராது

உறக்கம் இல்லாதவனுக்கு அமைதி வராது

உறக்கம் உடல் தளர்வை அகற்றும்

உறக்கம் என்பது உடலுக்கு அமைதி தரும்

உறக்கம் என்பது உன்னத கலை அதை கற்க நாள் முழுவதும் விழிக்க வேண்டும்

உறக்கம் மனக்கதவை பூட்டித்திறக்கிறது சிறை போல பூட்டுவதில்லை

உறக்கமில்லாத இரவும் இரக்கமில்லாத உறவும் அதிலும் கொடுமை

உறக்கமே ஆனாலும் மிதமிஞ்சினால் அதுவும் தீமைதரும் நோயே

உறக்கமே கோப்பையாக கனவே மதுவாக நிரம்பி வழியும் இரவு

உறங்கப் போகு முன்பு கோபத்தை மறந்து அமைதியாகு

உறங்கி மகிழ எத்தனம் செய்வார் ஏழையரே

உறங்கிப் போன காலமெல்லாம் காலனுக்கு கணக்காகும்

உறங்கியவன் வாழ்விலே நனவுகள் எல்லாம் கனவாகும்

உறங்கியே ஏய்த்து வாழ்பவர் வாழ்வு வாலறுந்த நரி போலாடுமே

உறங்கு முன் ஆடைகளை மட்டுமல்ல அழகையும் அகற்றிவிடு

உறங்குகின்றாய் மாய வாழ்வு இறங்குகின்றது எழுந்திராய்

உறங்கும் சிம்மத்தை இறந்து விட்டதென துள்ளக் கூடாது

உறங்கும் போது மட்டும் அழுக மறந்துவிடுகிறோம்

உறங்கும் மனதை உசுப்பி எழுப்புவதே கவிதையின் வெற்றி

Posted by DrBALA SUBRA MANIAN

உறக்கம் மனக்கதவை பூட்டித்திறக்கிறது சிறை போல பூட்டுவதில்லை

உறக்கமில்லாத இரவும் இரக்கமில்லாத உறவும் அதிலும் கொடுமை

நல்ல தேடல்... பாராட்டுகள்...

கவியருவி ம. ரமேஷ் wrote:உறக்கம் மனக்கதவை பூட்டித்திறக்கிறது சிறை போல பூட்டுவதில்லை

உறக்கமில்லாத இரவும் இரக்கமில்லாத உறவும் அதிலும் கொடுமை

நல்ல தேடல்... பாராட்டுகள்...

உங்களுக்காக நாங்கள்