பெண்களின் ஆடை - கவர்ச்சியா? பார்வை குறைபாடா? - விவாதிப்போம்

நாகரிகத்தின் வளர்ச்சியைக் காட்ட மனிதன் ஆடை அணியத் துவங்கினான். ஆண் பெண்ணுக்கென்று தனித்தனியான ஆடை வடிவமைப்புகள் கொண்டு வந்து, இதுதான் அந்தந்த நாட்டின் பண்பாட்டை வெளிப்படுத்தும் ஆடை என்று ஏற்றுக் கொள்ளும் அளவிற்கு ஆடையின் வடிவமைப்பு வைத்துக் கொள்ளப்பட்டது. ஒரு நாட்டினரின் ஆடையை மற்ற நாட்டினர் அணிந்து கொள்ள முனையும் போது பண்பாட்டுச் சிதைவாகவும், நாகரிகத்தின் கேடாகவும் பார்க்கப்படுகிறது.

ஆடை உடுத்துதலிலும் இரண்டு விதமான கண்ணோட்டம் காணப்படுகிறது. ஒன்று கிழிந்த ஆடைகள் அணிந்தால் வறுமை நிலையையும், கிழிந்த ஆடைகளை வாங்கி அணிந்தால் நாகரிகமாகவும் கருதும் நிலை உள்ளது.

பெண்ணியவாதிகள் இன்று ஆடைகள் பற்றிக் கேள்வி எழுப்பினால் ஆடைக்கும் பெண்ணியச் சிக்கலுக்கும் காரணமல்ல. ஆண்களின் தவறாக வக்கிரமான எண்ணமும் பார்வையுமே காரணம் என்று தங்கள் கருத்துக்களை முன்வைக்கிறார்கள். பாலியல் ரீதியான கிளர்ச்சிக்கு ஆண்களை இட்டுச்செல்லும் பெண்களின் ஆடைப் பழக்கம் ஆண்களிடம் கனவுகளை வளர்த்தும், நிஜத்தை ஏற்றுக் கொள்ள முடியாத மனநிலைக்குத் தள்ளியும் அவர்களை மனம் மற்றும் உடல் சார்ந்த பல்வேறு நோய்களுக்கு இட்டுச் செல்கிறது என்பதை நாம் உணர வேண்டும்.

தெருவிலும், பணித்தளங்களிலும், பொது இடங்களிலும் சந்திக்கும் பெண்களின் வசீகரிக்கும் தோற்றமும், உடைகள் மறைக்காத உடலின் பாகங்கள் தூண்டிவிடும் பாலியல் சிந்தனைகளும், ஆண்களின் மனதில் பதிந்து அவர்களுடைய ஏக்கங்களை விரிவடைய வைத்து ஏமாற்றத்தை அதிகரித்துப் பாலுணர்வை வேறுவகையில் தூண்டி சமுதாயப் பிரச்சினைகளுக்குக் காரணமாக அமைந்துவிடுகிறது. எனவே, அந்தந்த நாட்டிற்கு உரிய பண்பாட்டு அடைகளை அணிந்தால் பாலியல் சிக்கல்கள் பெரும்பான்மையும் எழ வாய்ப்பு இல்லை எனலாம்.

சரி... பெண்களின் அரை குறை ஆடைகளால் என்ன சீர்கேடுகள் நடக்கிறது? பெண்கள் - ஆண்கள் எப்படிப் பார்க்கிறார்கள்? ரசிப்பு - சகிப்பு தன்மை குறித்து பேசுவோம்... விவாதிப்போம்...

நல்ல தலைப்பு அவசியமான தலைப்பு

பெண்கள் எமது பாரம்பரியத்தில் தெய்வமாக மதிக்கப்படுகிறார்கள் அதனால் தான்
நதி முதல் கடவுள் வரை பெண் முக்கியம் பெறுகிறாள் . மேலத்தேய காலாஸ்ஸாரம்
அப்படி பார்ப்பதில்லை எனவே நமது நாட்டில் பெண் கவர்ச்சி உடை சமூகத்தால்
வித்தியாசமாகதான் பார்க்கப்படும் ....!!!

பெண்கள் பொதுவாக எல்லா நாட்டிலும் சிக்கலுக்கு உள்ளாக்கப்படுகிறார்கள்...

ஆடைகள் என்று எடுத்துக்கொண்டால் மேலை நாடுகளில் சிக்கலை ஏற்படுத்துவதில்லை என்றே எண்ணத் தோன்றுகிறது...

இந்தியாவில் தான் பிரச்சினையை உண்டாக்கி ஆபத்தை உண்டாக்கிவிடுகிறது.

மேல்நாட்டில் பாதிப்பில்லை இந்தியாவில்தான் பாதிப்பு  என்பதற்கு  காரணம் நமக்கென சில பாரம்பர்யம் நடைமுறைகள் உண்டு  அது மேலை நாடுகளில் கிடையாது .அங்கு இது சம்பந்தமான தவறுகள்  பெரிதாக  கருதபடுவதில்லை   ஆனால் நாம் வாழும் சுழ்நிலை வேறு

முரளிராஜா wrote:மேல்நாட்டில் பாதிப்பில்லை இந்தியாவில்தான் பாதிப்பு  என்பதற்கு  காரணம் நமக்கென சில பாரம்பர்யம் நடைமுறைகள் உண்டு  அது மேலை நாடுகளில் கிடையாது .அங்கு இது சம்பந்தமான தவறுகள்  பெரிதாக  கருதபடுவதில்லை   ஆனால் நாம் வாழும் சுழ்நிலை வேறு

சரியா சொன்னீங்க அண்ணா...
கலாசாரத்தை மீறும்போது தான் தவறு ஏற்படுகிறது.

சரண் wrote:

முரளிராஜா wrote:மேல்நாட்டில் பாதிப்பில்லை இந்தியாவில்தான் பாதிப்பு  என்பதற்கு  காரணம் நமக்கென சில பாரம்பர்யம் நடைமுறைகள் உண்டு  அது மேலை நாடுகளில் கிடையாது .அங்கு இது சம்பந்தமான தவறுகள்  பெரிதாக  கருதபடுவதில்லை   ஆனால் நாம் வாழும் சுழ்நிலை வேறு

சரியா சொன்னீங்க அண்ணா...
கலாசாரத்தை மீறும்போது தான் தவறு ஏற்படுகிறது.

கலாச்சாரத்தின் சிதைவை நாகரிகம் என்கிறோம்... அவ்வாறு மாறும் நாகரிகம் பண்பாட்டுச் சிதைவை கொண்டு வந்துவிடுகிறது.

அரைகுறை அடை அணியும் பெண்ணை ஒரு பெண்ணே அறுவெருப்பாகப் பார்க்கிறாள் என்பது உண்மைதானே?

கவியருவி ம. ரமேஷ் wrote:

சரண் wrote:

முரளிராஜா wrote:மேல்நாட்டில் பாதிப்பில்லை இந்தியாவில்தான் பாதிப்பு  என்பதற்கு  காரணம் நமக்கென சில பாரம்பர்யம் நடைமுறைகள் உண்டு  அது மேலை நாடுகளில் கிடையாது .அங்கு இது சம்பந்தமான தவறுகள்  பெரிதாக  கருதபடுவதில்லை   ஆனால் நாம் வாழும் சுழ்நிலை வேறு

சரியா சொன்னீங்க அண்ணா...
கலாசாரத்தை மீறும்போது தான் தவறு ஏற்படுகிறது.

கலாச்சாரத்தின் சிதைவை நாகரிகம் என்கிறோம்... அவ்வாறு மாறும் நாகரிகம் பண்பாட்டுச் சிதைவை கொண்டு வந்துவிடுகிறது.

அரைகுறை அடை அணியும் பெண்ணை ஒரு பெண்ணே அறுவெருப்பாகப் பார்க்கிறாள் என்பது உண்மைதானே?

 
உண்மை தான் அருவெறுப்பாக பார்க்கும் பெண் அரைகுறையாக ஆடை உடுத்தாமல் இருந்தால் மட்டுமே

இன்று ஆடை என்பது உடுத்துதல் என்பதைத் தவிர்த்து கவர்ச்சிக்காகவும் பயன்படுத்தும் ஆயுதமாக மாறிவிட்டது.

பெண்களிடமும் - பெண்ணிய வாதிகளிடமும் இரண்டு வேறுபட்ட கருத்துகள் இருக்கவே செய்கின்றன.

ஆடை அணியும் முறையை ஒவ்வொரு நாட்டிலும் அவரவர்களது முன்னோர்கள் வழிவகுத்துவிட்டுப் போயுள்ளனர். அதை ஆங்கிலத்தில் சொன்னால்தான் நமக்கெல்லாம் எளிதில் புரியும், அதாவது Dress Code என்று சொல்கிறார்கள். நம் நாட்டுக் கோவில்களில் பல சிற்பங்கள் "சாமுத்ரிகா லக்ஷணம்" முறையில் மிக அழகாக, நேர்த்தியாக, துல்லியமாக வடிவமைக்கப் பட்டுள்ளது. அவைகளைக் காணும்போது, குறிப்பாக பெண்ணின் சிலைகளைக் காணும்போது பலரது மனதில் பாலியல் எண்ணங்கள் தோன்றுவதில்லை. காரணம் மனிதனின் மனக்கட்டுப்பாடு ஒன்றே. தமிழில் பாசம், அன்பு, பக்தி, காதல் என்று மனதில் தோன்றும் ஒரே உணர்ச்சியைப் பாகுபடுத்திப் பெயரிட்டு, அதை நடைமுறைப் படுத்தியும் வாழ்ந்து வருகிறோம். சகோதரியிடம் பாசத்தைக் காட்டுகிறோம், நண்பனின் மனைவியிடம் அன்பைப் பொழிகிறோம், அன்னை பராசக்தியிடம் பக்தி சொறிகிறோம், ஆனால் அழகிய ஒரு பெண் ஒருவனை விரும்பும்போது மட்டும் காதலிக்கிறான். இப்படி இருக்கும் சூழலில் ஆடை ஒன்றுமட்டும் ஆபாசத்தை ஏற்படுத்தும் என்று ஆடையைக் குறை கூற இயலாது. அதைக் காணும் மனிதனின் கட்டுப்பாடும், ஒழுக்கமும் மாறும்போதுதான் பாலியல் எண்ணம் தோன்றுகிறது என்பது என் தாழ்மையான கருத்து.........முத்து ஐயர்

ஆடை ஒன்றுமட்டும் ஆபாசத்தை ஏற்படுத்தும் என்று ஆடையைக் குறை கூற இயலாது.

ஆபாசத்தை ஏற்படுத்துவதில் ஆடையின் பங்கும் உண்டு என்பது உண்மைதானே நண்பரே

"ஆபாசத்தை ஏற்படுத்துவதில் ஆடையின் பங்கும் உண்டு என்பது உண்மைதானே நண்பரே" பங்கு என்றுசொன்னால் ஆடையைமட்டும் ரசித்துவிட்டுப் போகலாமே? அந்தப் பெண்ணைப்பற்றி விரசமான எண்ணம் தோன்றுவதில் என்ன ஞாயம் இருக்கிறது?

மனிதனின் மனம் மனிதருக்கு மனிதர், சூழ்நிலைக்கேற்ப மாறுபடும் என்பதை மேலும் ஓர் உதாரணம்கொண்டு விளக்க முற்படுகிறேன்.
ஒரு நந்தவனத்தில் ரோஜா தோட்டமிருக்கிறது. அங்கு ஒரு ரோஜாச் செடியிலிருந்து ஒரு பூ நந்தவன மதில்சுவருக்கு வெளியே நீட்டிக்கொண்டு வருவோர் போவோரையெல்லாம் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டு அங்கு வீசும் தென்றலில் அசைந்தாடிக்கொண்டிருக்கிறது. அப்போது அவ்வழியே சென்ற கோயில் அர்ச்சகர் கண்ணில் அந்த மலர் படுகிறது. அப்போது அவர் "ஆஹா, இந்தப் பூவை என் ஈசன் தலையில் சூடினால் எவ்வளவு புண்ணியம்" என்று அவர் மனம் எண்ணுகிறது. சிறிது நேரத்தில் ஒரு வாலிபன் அவ்வழியே செல்லும்போது அவன் கண்ணிலும் அந்த மலர் பட்டது. அப்போது அவன், "ஓ வாட் எ ப்யூட்டிஃபுல் ஃப்ளவர்! இதை என் காதலியின் தலையில் சூடினால் அவள் ஆனந்தப்படுவாளே" என்று மனதில் எண்ணுகிறான். சற்று நேரத்தில் மயானம் காக்கும் 'வெட்டியான்' அவ்வழியே செல்ல நேர்ந்தது. அந்தப் பூவைப் பார்த்துவிட்டு, "அடடா, இந்தப் பூ நேற்று நம் கண்ணில் பட்டிருந்தால், யாருமில்லாமல் கொண்டுபோட்ட அந்த அநாதைப் பிணத்திற்கு இதைச் சூட்டியிருக்கலாமே" என்று எண்ணியவாறு சென்றான். ஆகவே, அங்கு தெரிந்தது அதே ரோஜாப் பூ மட்டும்தான். ஆனால், அவ்வழியே வருவோர் போவோர் எண்ணத்தில் அதன் உபயோகம் மட்டும் மாறுபட்டது. அதுபோல், எந்தவொரு ஆடையும் பெண்ணின்மீது போர்த்தப்பட்டு அந்தப் பெண் அவளாகத்தான் இருப்பாள், ஆனால் அந்த ஆடையையும், பெண்ணையும் பார்ப்போர் மனதில்மட்டும் ரசிப்புத் தன்மை வேறுபட்டு, விரசமாகவோ, எழிலாகவோ தோன்றச் செய்கிறது. ஆகையால் ஆடைகளில் ஆபாச ஆடை, அந்த ஆடை, இந்த ஆடை என்று ஒன்றில்லை. ஆடை சரீரத்தை மறைத்து மானத்தைக் காக்கும் ஒன்றுதானேயன்றி, விரசத்தையோ, பக்தியையோ வளர்க்கும் ஒன்றல்ல. அது அவரவர் காணும் பார்வையிலும், அவரவர் மனதில் தோன்றும் எண்ணத்திலும்தான் வேறுபடும்.

தலைப்பு: பெண்களின் ஆடை கவர்ச்சியா? பார்வை குறைபாடா?
விவாதமேடையில் கவர்ச்சியா? என்பதுபற்றி அதிகம் விவாதிக்கப்படவில்லை. பார்வை குறைபாடா? என்பதைப் பற்றித்தான் அதிகம் விவாதிக்கப்படுகிறது. ஆக கவர்ச்சியாக ஆடை அணிவதென்பது அவர்களின் உரிமைப்பிரச்சினை என்று ஒதுக்கிவிடுவதா? இல்லை சமூக நலன் கருதி அதைப்பற்றியும் விவாதிப்போமா?

நாட்டாமை! தீர்ப்பைச் சொல்லுங்கைய்யா.........

நிச்சயம் பார்வை குறைபாடு இல்லை. அரைகுறை ஆடை அணிவது நம் நாட்டிற்கும் கலாச்சாரத்திற்கும் உகந்தது அல்ல. இதை பெற்றோர்களே ஊக்குவிப்பது வருந்த தக்கது.

ஆள் பாதி, ஆடை பாதி. ஆடை அலங்காரங்களுடன் போனால்தான் சமூகத்தில் மதிப்பு. எளிமையான உடையில், அதுவும் வேட்டி, அரைக் கை சட்டை போட்டுச் சென்றால் சமூகத்தில் ஒருவர்கூட மதிக்கமாட்டான். ஏன்? பிச்சைக்காரர் கூட அதுபோல் உடை உடுத்தியிருப்பவரிடம் பிச்சை கேட்பதேயில்லை. அந்தக் காலக் கட்டத்தில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நாம் வித்தியாசமான ஆடைகள் அணிந்து சென்றால்தான் மதிப்பு என்ற காலக்கட்டாயத்துக்கு வந்துள்ளோம் நாம். அப்படியிருக்கும் நிலையில் "நீ அப்படி ஆடை அணியக்கூடாது, இப்படித்தான் ஆடை அணியவேண்டும். நம் பண்பாட்டைக் காக்க வேண்டும்" என்று கூறுவதெல்லாம் இக்கால இளைய சமுதாயத்தின் காதில், செவிடன் காதில் ஊதிய சங்குபோல்தான் ஆகும். "ஜெண்டில்மேன்" என்ற திரைப்படத்தில்கூட ஒரு பாடலுண்டு "பாக்காதே, பாக்காதே, பஞ்சாங்கத்தைப் பார்க்காதே.....கிள்ளாதே கிள்ளாதே இளமனசைக் கிள்ளாதே.....வாழ்க்கை வாழத்தானே" என்று வரும். ஆகையால், வெள்ளம் இப்போது கரையைத் தாண்டி உள்ளே வந்துவிட்டது. நம்முடைய கௌரவத்தை எப்படிக் காக்க வேண்டும் என்றுதான் யோசிக்க வேண்டுமேயன்றி, அதுபோல் ஆடை அணிபவர்களைக் கண்டித்து பிரயோஜனமில்லை. புராணத்தில் சிவன் பிக்ஷாடன ரூபமெடுத்து அரைகுறை ஆடையுடன் ரிஷி பத்தினிகளை மயக்கப் போனதாகவும், திருமால் மோஹினி அவதாரமெடுத்து அலங்கோலமாகப் பாலுணர்ச்சியைத் தூண்டும் வகையில் ரிஷிகளின் இருப்பிடம் சென்று ரிஷிகளை நிலை குலையச் செய்ததாகவும் புராணங்களில் வரையப்பட்டுள்ளது. அந்தக் காலத்தில் ஒரு கிராமத்திலிருந்து மற்றொரு கிராமத்திற்குச் செல்ல கால்நடையாகத்தான் சென்றனர். அது எளிமையல்ல, அந்தக் காலத்தின் கட்டாயம். இப்போது பட்டித்தொட்டி களிலெல்லாம் கார்களின் ஆதிக்கம் தலைதூக்கி ஆடுகிறது. அவர்கள் அப்படி எளிமையான வாழ்க்கைவாழ காலம் கட்டாயப்படுத்தியது, காரணம் இக்காலத்தைப் போன்ற மிகையான ஊடகவசதிகளில்லை. இப்போது எல்லாசுகங்களையும் பெருக்கிக் கொண்டு "பாரம்பரியத்தோடு" வாழவேண்டுமென்றால், சற்று கடினமான செயல்தான். ஆகையால் காலத்திற்கேற்ப உடையில் மாற்றம் செய்து கொள்வது ஆணுக்கும் சரி, பெண்ணுக்கும் சரி அது தவறல்ல. அதே சமயம் ஒன்றைமட்டும் மனதில் நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும் --அதாவது ஆடை என்பது ஒருவரின் மானத்தைக் காக்க அணியப்படும் ஒன்றாகும். அதற்குக் குந்தகம் விளைவிக்காமல் வித்தியாசமான ஆடைகளையும் உடுத்தலாம். தவறில்லை. அது ஆடவரிடையே பாலுணர்ச்சியைத் தூண்டுகிறதேயென்றால், அது அவரவர் பார்க்கும் பார்வையின் குறைபாடேயன்றி, ஆடையின் குறைபாடல்ல. கேரள மாநிலத்தில் அவர்களது பாரம்பரிய உடைகள் என்னவென்று நாம் எல்லோரும் நன்கு அறிவோம். அதுபோலத்தான், நாகாலந்து, திரிபுரா போன்ற பகுதிகள். நம் மலைவாழ் மக்களின் உடை ஓரளவுக்குத்தான் உடலை மறைத்திருக்கும். அதனால் அவையெல்லாம் பாலுணர்ச்சியைத் தூண்டவில்லையா என்றுவாதாடுவது முறையல்ல. ஆடைகள்மட்டும் பெண்களை ஆண்களின் பார்வைப் பாலுணர்ச்சியைத் தூண்டச்செய்கிறது என்பது ஒப்புக்கொள்ளவியலாத வாதமென்றே கருதுகிறேன்.

இப்போது எல்லாசுகங்களையும் பெருக்கிக் கொண்டு "பாரம்பரியத்தோடு" வாழவேண்டுமென்றால், சற்று கடினமான செயல்தான். ஆகையால் காலத்திற்கேற்ப உடையில் மாற்றம் செய்து கொள்வது ஆணுக்கும் சரி, பெண்ணுக்கும் சரி அது தவறல்ல. அதே சமயம் ஒன்றைமட்டும் மனதில் நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும் --அதாவது ஆடை என்பது ஒருவரின் மானத்தைக் காக்க அணியப்படும் ஒன்றாகும். அதற்குக் குந்தகம் விளைவிக்காமல் வித்தியாசமான ஆடைகளையும் உடுத்தலாம். தவறில்லை.

மானம் காக்க வேண்டிய ஆடை - பின்னர் அவமானத்தைத் அவர்களுக்குத் தராமல் இருந்தால் சரிதான். பின் வருந்தி பயனில்லை...

பெண்களின் ஆடை கவர்ச்சியா? பார்வை குறைபாடா? என்ற தலைப்பில் விவாதம் மிக அருமையாகப் போனது, அதில் நானும் பங்குபெற்றது என் அவாவின் தூண்டுதல். இதில் என் கருத்துக்களைச் சொல்லியபோது யார் மனதையாவது என்னை அறியாமல் புண் படுத்தியிருந்தால், தயவு செய்து அதை மறந்து மன்னித்துவிடவும், ஆனால், என் கருத்தை மட்டும் மனதில் இறுத்திக்கொள்ளும்படி அன்புடன் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.
இது விவாதம்தான். மற்றபடி மக்கள் திலகம் திரு எம்.ஜி.ஆர். அவர்கள் ஒரு படத்தில் பாடினாரே, "திருடனாய்ப்பார்த்துத் திருந்தாவிட்டால் திருட்டை ஒழிக்க முடியாது" என்று. அதுபோல், மக்கள் மனம்மாறி நம்முள் நேர்மை வலுப்பட்டால்தான் இதுபோன்ற பல விடயங்களுக்குத் தீர்வுகாண இயலும் என்பதைக் கூறிக்கொண்டு இவ்விவாதத்திலிருந்து விடை பெறுகிறேன். இதுபோன்ற மிக அருமையான, உபயோகமுள்ள தலைப்பைத்தந்து சமூகத்திற்கு நல்லது செய்ய நினைத்த "அமர்க்களம்" நிறுவனத்தார் உண்மையிலேயே பாராட்டி மெச்சத்தகுந்தவர்கள்.......நன்றி......முத்து ஐயர்

"அந்தப்பாடல் ....திருடனாய்ப்பார்த்து திருந்தாவிட்டால் திருட்டை ஒழிக்க முடியாது --- என்று இருக்கும்.

அருமையான விவாதங்கள்.

சுய மரியாதையை இழைந்தவன் கலாசாரத்தை izhanthaan; சுய ஒழுக்கத்தை இழந்தவன் வாழ்க்கையை இழந்தான், பொன்மொழி அல்ல நடைமுறை வழி!!!

கற்றலிலும் கேட்டலிலும் வரைமுறை இருந்தது, அதை கடக்கவோ பரணிமிக்க செய்யவோ முயல்பவர்கள் வரைமுறைகளை விஸ்தரிக்க இல்லாமல்/இயலாமல் பெயர்தேடுப்பதாலேயே தடுமாறி தள்ளாடுது உலகம். யார் முயற்சிப்பது? யென்ற கேள்வியுடன் முடிக்கலாம் அல்லது நான் யென்ற பாதிலுடன் முடிக்கலாம் நான், நாமாவதில் சிக்கல் இல்லையெண்ட்றால்!!!

மேற்கண்ட யென் கருத்திலிருந்து "பார்வை குறைபாடுதான்" என்றும் முடிவுக்கு வரலாம் ஆனால் அந்தப்பார்வை கண்ணிலிருந்தல்ல அறிவிலுருந்து!!!

குறிப்பாக பெண்ணின் சிலைகளைக் காணும்போது பலரது மனதில் பாலியல் எண்ணங்கள் தோன்றுவதில்லை. காரணம் மனிதனின் மனக்கட்டுப்பாடு ஒன்றே.

இக்கட்டுப்பாடு இன்று கட்டவிழ்க்கப்பட்டுள்ளது.

அன்று ஆடைகள் இன்றியும் வன்புணர்வு என்பது இல்லை. பரத்தமை ஒழுக்கத்தை கடைபிடித்து வந்தனர். பரத்தமை போற்றப்பட்டது.

இன்று நாகரிகம் என்று வந்துவிட்டப் பின்னர் வன்புணர்வு அதிகரித்துள்ளது.

ஒருவன் எல்லா பெண்களையும் வன்புணர்வுக்கு ஆளாக்க வேண்டும் என்று நினைப்பதில்லை - யாரும் காமப்பார்வையாகவும் பார்ப்பதில்லை. சில பெண்களைத்தான் பார்க்கிறார்கள். அதற்கு ஆடையோடு கூடிய வேறு செய்கைகள் அவனைக் கவர்ந்திப்பதாக எடுத்துக்கொள்ளலாம் என்று நினைக்கிறேன்.