உள்ளத்திலே உறுதியிருந்தால் கை தொட்ட கல்லும் பொன்னாகும்

உள்ளம்

உளம் எனப்படுவதோ ஆனந்தப் பெருவெளி

உளம் தளர்வது எலும்பில் ஏற்படும் முறிவு போல‌

உள்ம் தேம்புதல் பேதைமையே

உளமறிந்து கூடி உணர்வறிந்து கலப்பவன் அவனுக்கு உற்ற துனை

உளருகின்ற பித்தரும் வளருகின்ற எத்தரும் நிறைகின்ற தேசத்தில் நிம்மதியேது

உள்ள நிலத்திலே உழவு செய்பருக்கு வெள்ளம் பாய விளையுமே

உள்ள நிறைவாமோ நன்று நெ ஞ்சே

உள்ள நிறைவில் ஒர் கள்ளம் புகுந்திடில்

உள்ளக் கவலையறுத்து ஊக்கம் தோளில் பொறுத்து

உள்ளங்களின் சங்கமத்தையே உணர்வு என்பார்கள்

உள்ளத் தனையது உயர்வு

உள்ளத் துணியும் முயற்சியும் கொண்ட உத்தமர் வாழ்வு மலரும்

உள்ளத்தால் உறுதியில்லாத கள்ளத்தால் நட்பு மனதில் மாசாகிவிடும்

உள்ளத்தில் அலை ஆடும் உணர்வுகளின் வியர்வை நீரே கவிதை

உள்ளத்தில் அன்பு இல்லாதவன் கனியற்ற மரத்துக்கு ஒப்பாவான்

உள்ளத்தில் ஆசையின் பாரம் இருக்கும் வரை கடவுள் வர முடியாது

உள்ளத்தில் ஆர்வம் இருந்தால் உலகில் ரசனையுள்ள பல வேலையுண்டு

உள்ளத்தில் உண்மை ஒளி உண்டாயின் வாக்கினிலே ஒளியுண்டாகும்

உள்ளத்தில் உள்ளதெல்லாம் ஊராரும் அறிவதில்லை

உள்ளத்தில் குழந்தை மனமுடையவர் ஒருபோதும் முதுமையடைவதில்லை

உள்ளத்தில் நஞ்சில்லாத போது மகிழ்வு தானே வரும்

உள்ளத்தில் பொய்யே நிரைந்திருக்கும் உடன் பிறந்தோரையும் கருவருக்கும்

உள்ளத்திலே உறுதியிருந்தால் கை தொட்ட கல்லும் பொன்னாகும்

உள்ளத்தின் இரகசியங்களை கண்டறிந்தவன் மெய்ஞானி

உள்ளத்தின் இரகசியங்களை மெய்ஞ்ஞானிகள் கண்டறிந்தார்

உள்ளத்தின் உள்ளத்தை உரையின் முன்புற மெள்ளத்தம் முகங்களே

உள்ளத்தின் உள்ளே உண்டு பல பாவம் தீர்க்கும் தீர்த்தங்கள்

உள்ளத்தின் உள்ளே கள்ளத்தை நீக்குவாயே

உள்ளத்தின் உள்ளேயும் நல்லவனாய் இருந்தால்

உள்ளத்தின் உள்ளேயும் நல்லவனாய் இருந்தால் இயலாதது ஒன்றுமில்லை

உள்ளத்தின் புரட்சிகளை படப் பிடிப்பதே நற்கவிதையாகும்

உள்ளத்தின் மீதுவரும் காதல் எத்தனையும் உத்தமனாக்கும்

உள்ளத்து எழுச்சியும் உவகையும் ஊக்கமும்

உள்ளத்துள் ஒளிர்ந்த அன்புக்காக பழகுபவர் காதலர்

உள்ளத்தை கோயிலாக்கி உண்மையை அதில் தெய்வாக்கு

உள்ளத்தை தூய்மையாக வைத்துக் கொண்டால் அதுவே கடவுள் நமஸ்காரம்

உள்ளத்தை ரசிக்கும் கவிஞனோ அதன் கோபதாபங்களை இரசிக்கிறார்

உள்ளத்தை ரசிக்கும் கவிஞனோ அதன் கோபதாபங்களை குகிக்கிறார்

உள்ளத்தைச் சொல்பவரை விட உவப்பத்தை சொல்பவர் பின் உலகம்

உள்ளது எல்லாம் பொதுவானால் வறுமை வராது

உள்ளதெல்லாம் உயிரென்றபின் உள்ளங் குழைவதேனோ

உள்ளதை உணர்வோம் நல்லதை செய்வோம்

உள்ளப் பரப்பினிலே கலக்கமும் மயக்கமும் அன்றி மகளிர்க்கு

உள்ளப்பெங்குதிரையிலே கள்ளப்புலன் காத்து வெள்ளப்பிறவி நீந்து

உள்ளம் அழுக்கானால் ஒரு தேசமே நோய் படும்

உள்ளம் கற்ற அறிவின் ஙால்களே தன்மானம் காக்கும்

உள்ளம் சுலபமாக சோர்வதில்லை உடல் அதற்கு ஒத்துப்போவதில்லை

உள்ளம் தன்னையே தின்னும்

உள்ளம் தெளிந்து வர கயமை கள்ளம் தீர்ந்து போகும்

உள்ளம் பெருங்கோயில் ஊனுடம்பு ஆலயம்

உள்ளம் பெற்ற கண்தான் அருளை பார்க்கும்

உள்ளம் மலர்ந்து இறைவனைக் காண்பதை உவமை கூறுவதே தாமரைமலர்

உள்ளம் விழிப்புடன் உணர்ச்சிகள் தூங்க உழைத்தால் வெற்றி நிச்சயம்

உள்ளமது கலங்காத ஊக்கமே ஒருவனது ஆக்கத்தளவு

உள்ளமது கலங்காத ஊக்கமே ஒருவனது ஆக்கத்து அளவு

உள்ளமது தெள்ய தெளிய வழக்குகள் தீர்ந்து போகும்

உள்ளமும் போல கை புகின் சிவந்து காட்டும் கந்துகம்

உள்ளமென்ற கருப்பையில் உண்மை கருவுற்றால் ஞானம் பிறக்கும்

உள்ளமோ அளவிலாப் பெருவெளி கோட்டையுமில்லை பூட்டுமில்லை

Posted by DrBALA SUBRA MANIAN