ரசித்த ஒரு பக்க கதைகள்

ரசித்த ஒரு பக்க கதைகள்
**************************************
அனுபவம் – ஒரு பக்க கதை
---------------------------------------
என்னம்மா…டவுனில் போனமாதம் புதுசா ஒரு
ஜவுளிக்கடை திறந்திருக்காங்க…அதை விட்டுட்டு
பழைய கடைகளில்தான் அண்ணன் கல்யாணத்திற்கு
துணி வாங்கணும்னு சொல்றே, ஏதாவது
சென்டிமென்டா..? – மேனகா தன் தாய் கனகாவிடம்
கேட்டாள்.
-
”அந்தப் பழைய கடையில் இரண்டு துணிகள் எடுப்போம்
அதே மாதிரி துணிகளின் விலையை புதுக்கடையில்
விசாரிப்போம், அப்ப காரணம் புரிஞ்சிக்குவே” என்றாள்
கனகா.
-
துணிகளின் விலையை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தபொழுது
புதுக்கடையில் விலை சற்று ஏற்றமாக இருந்தது.
-
விலை இப்படித்தான் இருக்கும்னு உனக்கு எப்படிம்மா
தெரியும்? மேனகா ஆச்சரியமாக கேட்டாள்.
-
வட்டிக்கு கடன் வாங்கி, பிரபலங்களை அழைத்து புதுசா
கடை திறக்கறவங்க, அந்த செலவையெல்லாம்
வாடிக்கையாளர்களிடமிருந்து குறுகிய காலத்தில்
எப்படி வசுலிக்கலாம்னுதான் முயற்சிபண்ணுவாங்க.
பழைய கடைக்காரங்க, பெரும்பாலும் கடனிலிருந்து
மீண்டு வந்திருப்பாங்க, அதனால அம்மாதிரி செலவுகள்
அவர்களுக்கு தற்பொழுது இருக்காது. அதனால்தான்
புதுக்கடையில் இந்த ஏற்றவிலை.
-
படிக்காத தன் தாயின் அனுபவ அறிவைக்கண்டு வியந்து
போனாள் மேனகா.
-
————————————————
>எஸ்.எஸ்.ராமன் (குமுதம்)

ஜொலி ஜொலிக்கும் கடைகளை தவிர்த்து பாரம்பரிய கடைகளை அணுகுவோம்.

பட்டுப் புடவை – ஒரு பக்க கதை

நந்திதாவின் கல்யாணத்திற்காக ஸ்பெஷலாக
நெய்யப்பட்டிருந்த அந்த பட்டுப்புடவையை நூறாவது
தடவையாக எடுத்து அழகு பார்த்தாள் நந்திதா.
-
கிட்டத்தட்ட அந்தப் புடவையின் விலை மட்டும் ஐம்பது
லட்சம் என அவளது அப்பா சொன்னார். புடவையை
டிசைன் செய்தது. நந்திதாவுக்கு கணவனாக வரப்போகும்
விஷ்ணு. இதுவரை எந்த மணமகளும் அணியாத வகையில்
நந்திதாவின் புடவை இருக்க வேண்டும்.
அப்பொழுதுதான் நந்திதாவின் மீது விஷ்ணு வைத்துள்ள
காதல் அவளுக்குப் புரியும் என்பதால், செலவைப்பற்றி
கவலைப் படாமல், காசை வாரி இறைத்து அந்தப் புடவையை
நெய்யச் சொல்லியிருந்தான்.
-
அன்றும் புடவையை எடுத்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த
போது, அவளது அப்பா சந்தானத்தின் சத்தம் கேட்டது.
-
“அம்மா நந்திதா… விஷ்ணு சார் வந்திருக்கார்… அந்தப்
புடவையை எடுத்துட்டு வாம்மா…’ என்று சொல்லவும், கையில்
எடுத்த புடவையை அதற்கென்று இருந்த அட்டைப்பெட்டியில்
வைத்து, அப்பாவிடம் கொண்டு வந்து கொடுத்தாள்.
-
புடவையை விரித்துப் பார்த்த விஷ்ணு அசந்து விட்டான்.
-
“சார் நான் நினைச்சதை விட அருமையா நெய்திருக்கீங்க…
எங்க கல்யாணத்திற்கு வர்ற எல்லாரும் புடவையைப் பார்த்து
மூக்கில் விரலை வைக்கப் போறாங்க பாருங்க… எல்லா
பத்திரிகையிலும் இந்தப் புடவையைப் பத்தின நியூஸ்தான்
ஹைலைட்டா இருக்கப்போகுது பாருங்க… இந்தாங்க சார்,
இந்தப் புடவை நெய்ய நீங்க கேட்ட பணம்’ என்று புடவை
நெய்ததற்கான பணத்தைக் கொடுத்துவிட்டு, புடவையுடன்
கிளம்பிய விஷ்ணுவையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்
ஏழை நந்திதா!
-
———————————

- எஸ். செல்வசுந்தரி

பொம்மை - ஒரு பக்க கதை
------------------------------------------
ரேகாவின் செல்போன் ஒலித்தது...
அலுவலகத்திலிருந்து அவள் கணவர் அசோக்தான்

பேசினார்.
-
நம்ம அழகப்பன் மகளுக்கு சின்னதா ஆக்ஸிடென்ட் .
மாடியில் இருந்து தவறி விழுந்து ஹாஸ்பிட்டல்ல

சேர்த்திருக்காங்களாம்.


''நம்ம ஷிவானி வயசுதான் அவளுக்கு. செகண்ட்தான்
படிக்கிறா. பாவம்! நான் பர்மிஷன் கேட்டுட்டு சீக்கரம்
வர்றேன். நீயும் ஷிவானியும் ரெடியா இருங்க..
ஒரு எட்டு போய் பார்த்துட்டு வந்திடலாம்...''
-
ஷிவானிக்கு டியூஷன் இருக்கேங்க...அவளும் வரணுமா?
நீங்க மட்டும் போகலாமே..!
-
ப்ச்...எல்லாரும் போய் பார்த்துட்டு வந்தாதாம்மா
நல்லாயிருக்கும்...
-
சரிங்க..!
-
போகும் வழியில் டூவீலரை நிறுத்தி பெரியதாக
பொம்மை ஒன்று வாங்கினார் அசோக்.
-
உடம்புக்கு முடியாதவங்களை பார்க்கப் போறப்ப ஆப்பிள்,

ஆரஞ்ச், ஹார்லிக்ஸ்னுதான் வாங்குவாங்க. நீங்க
எதுக்கு பொம்மை வாங்கிறீங்க? - கிண்டலாகக்
கேட்டாள் ரேகா.
-
''பொதுவா குழந்தைகளுக்கு விளையாட்டுதான்
உயிர். சாப்பாடெல்லாம் மல்லுக்கட்டிதான் ஊட்டணும்
அடிபட்ட குழந்தைக்கு நாம என்ன ஆறுதல் சொல்ல
முடியும்? அதான் அவ வயசுள்ள நம்ம ஷிவானியைக்
கூப்பிட்டேன். அவ கொடுக்காத நம்பிக்கையைக்
கூட ஒரு பொம்மை அந்த குழந்தைக்கு

கொடுக்கட்டும்னுதான் பொம்மை வாங்கினேன்...
-
புரிந்து கொண்டாள் ரேகா...!
-
---------------------------------------------------
>பெ.பாண்டியன்
நன்றி: குங்குமம்