உதிர்ந்த முத்துக்கள்

by rammalar Sat May 24, 2014 1:33 pm

-
கவிஞன் ஒரு நாள்
ஒரு சராசரி மனிதனுடன்
காலார நடந்து செல்கையில்
உதிர்ந்ந முத்துக்கள்...
-
...''நீ வெண்ணிலா என்பாய்
நானோ விண்மகள் சுட்ட
வெள்ளி அப்பம் என்பேன்...
-
நீ சூரியன் என்பாய்
நான் தாமரை மணாளன் என்பேன்...
-
நீ நட்சத்திரங்கள் என்பாய்
நான் நிலாப்பெண்ணின்
நெருங்கிய தோழிகள் என்பேன்...
-
நீ வானவில் என்பாய்
நான் வானவள் வரைந்த
புருவம் என்பேன்
-
நீ மேகம் என்பாய்
நான் தேவதையின்
கார்குழல் என்பேன்...
-
நீ மழைத்துளி என்பாய்
நான் வானம் சிந்தும்
கண்ணீர்த்துளி என்பேன்
-
நீ கண்ணீர் என்பாய்
நான் கண்களின்
மழைத்துளி என்பேன்...
-
நீ பசும்புல் என்பாய்
நான் பூமகள் மேனியின்
பூனை ரோமம் என்பேன்...
-
நீ பனித்துளி என்பாய்
நான் பசும்புல்லின்
மணிமகுடம் என்பேன்
-
நீ பூக்கள் என்பாய்
நான் பூமாதேவியின்
புன்னகை வசந்தம் என்பேன்
-
நீ மரம் என்பாய்
நான் மண்ணின்
குடை என்பேன்
-
நீ மலை என்பாய்
நான்
மண்மகள் முலை என்பேன்
-
நீ நதி என்பாய்
நான் தண்ணீர்ப்
பேரணி என்பேன்
-
நீ அருவி என்பாய்
நான் தரையில் இறங்கும்
தண்ணீர்ப்புகை என்பேன்
-
நீ கடல் என்பாய்
நானோ
நீரின் விஸ்வரூபம் என்பேன்
-
நீ குழந்தை என்பாய்
நான் கால் முளைத்த
கவிதை என்பேன்...
-
--------------------------------
>கவிஞர் இ.முத்துராமலிங்கம்
தென்றல் தெரிவதில்லை - கவிதைகள்
-
.

by கவியருவி ம. ரமேஷ் Sat May 24, 2014 1:36 pm

பகிர்வுக்குப் பாராட்டுகள் ஐயா

உதிர்ந்த முத்துக்கள்

உதிர்ந்த முத்துக்கள்

Re: உதிர்ந்த முத்துக்கள்