ரோஜாக்களை விற்பவன்

-

-
தொன்மங்களின் சாட்சியாக எஞ்சியிருக்கிற
துருப்பிடித்த ட்ரங்க் பெட்டியில்
ரோஜாச் செடிகளை நிரப்பிக்கொண்டு
விற்பனைக்கு கிளம்பியவன்
–
வாசல் தெளித்தாற்போல அப்போது பெய்திருந்த
சிறுமழை நனைத்திருந்த வீதிகளின் வழியே
‘ரோஸ்…ரோஸ்…’ எனக் கூவியபடி செல்கிறான்.
–
மென்காற்றின் இளவெப்பமென மிதந்த அவன் குரல்
தான் சூட நினைத்து சூடாமல் வந்த ஒற்றை ரோஜாவை
நினைவுபடுத்துகிறது அவளுக்கு
–
மற்றொருவனுக்கு அப்பாவின் இறுதி யாத்திரையில்
வீசப்பட்ட ரோஜாக்களின் பன்னீர் மணம் கமழ்ந்து
இன்னொரு துக்க கணத்துக்கு இட்டுச் செல்கிறது
–
பால்யத்தில் சுவைத்த மென்னிதழ்களின் துவர்ப்பு
வேறொருவனின் நாவில் கசியத் தொடங்குகிறது
–
தான் நிராகரித்த ரோஜாக்களின் எண்ணிக்கையை
கணக்கிடத் தொடங்குகிறாள் இன்னொருத்தி
–
செடிகள் விற்பனையாகாத விரக்தியில்
அந்த வீதிகளைக் கடந்து செல்கையில்
சற்றே சுரத்தில்லாமல் கசிகிற தேய்ந்த குரல்
அவனறியா ஓர் கணத்தில் எல்லோர் மனதிலும்
ஓர் ரோஜா செடியைப் பதியமிட்டு செல்கிறது
–
——————————
வே.முத்துக்குமார்