கனவுகள் நனவாகும் ஒருதினமே அதை நீ நம்பு மனமே

மலை போன்ற துன்பம் பனி போல மாறுவதுண்டு
கனவாகத் தோன்றிய வாழ்வு நினைவாக காண்பதுண்டு

ஒரு கடுகு அதை கையில் எடுத்து கண்ணுக்கு அருகில் வைத்து பார்த்தால் அது மலை போல பிரமாண்டமானதாக தோன்றும்
இது கண் பார்வையிள் கோளாறல்ல
நாம் நெருங்கி நிற்கும் தூரத்தை பொறுத்ததுதான்
நமது துயரைங்களை தூக்கி தோளில் போட்டுக் கொண்டால் அது பெருஞ்சுமையாக தோன்றும்
அதை தூர விட்டு விட்டு பிரச்னைகளை கயிறு கட்டி இழத்தால் தானே நகரும்.
ஒவ்வொரரு பிரசவத்தின் போதும் இதுதான் கடைசி,
போதுமடா சாமி என பிரசவ வைராக்யம் கொள்வார் பெண்கள்.
பிறந்த குழந்தையை கொஞ்சினால் அடுத்த வருடமே அடுத்த பிரசவத்திற்கு வந்து விடுகிறார்.
ஒரு தேர்வு எழதும் போது,அப்பாடாஇனி படிப்புக்கே தலை முழக என்பார் மாணவர்
வெற்றி பெற்றதும் அடுத்த படிப்புக்கே விண்ணப்பம் போட தயாராகிறார்
இந்த ஊக்கம்தானே மனிதத்தின் உயர்வு
பிரச்னைகளை நமது உடைமைகள் போல சொந்தம் கொண்டாடுவதை விட்டு விட்டு,கையில் சுற்றிய பாம்பை உதறுவது போல தூரஎறிவோம்
இதுதான் மனோசக்தி இதன் ஆற்றலே தனி
பத்தடி பாம்பை பார்த்தால் பதட்டம் குறைவு
திடீரென முகத்துக்கு நேரே பார்த்தால் பீதி அதிகம்
பாம்பை உதறி தூக்கி போடுவது போல
நமதுபயங்களை,துயரங்களை துன்பங்களைஉதறி
பரணில் தூக்கி தூர போட்டுவிட்டு
நமது கடமைகளை தொடர்ந்து செய்வோம்.
ஒவ்வொரு புலம்பலை கேட்பதும் வேதனை
புத்தகத்தை தூக்கி கையாலே எடை போட்டு
அம்மாடியோவ் இவ்வாவு பெரிய புத்தகத்தை நான் எப்படி படித்து எப்படி தேர்வெழதி எப்படி வெற்றிபெற்று அய்யோ,
இந்த புலம்பலே தோல்விக்கு வாசலை திறந்து விடுகிறது
அம்மா இவ்வளவு கடனா,
மாத வருமானம் வட்டி கட்ட பத்தலையே
இந்த சோகம் இருக்கும் வேலையை விட்டு விடுகிறது
அப்பாடியோவ் இத்தனை ரன் எடுத்து நாம் எப்படி இந்த மேட்சை வெயிப்போம்,இதெல்லாம் நடக்காத காரியம்
இன்னிங் ஆரம்பிக்கு முன் தோல்வி எழதபட்டு விட்டது
இப்படி எத்தனை எத்தனை மலைப்புகள், சலிப்புகள்
ஆகா,
என்ன அழகான தமிழ் மொழி இந்த உணர்வுக்கு மலைப்பு என்று அர்த்தத்தோடு பொருத்தமாக பெயர் வைத்து விட்டது.
காலை விடியலில் பனி கண்ணை மறைக்கும்
சூர்யனைக்கண்டால் கரைந்தோடி காணாது போகும் துயரம்
துயரம் பகுத்தறிவை மறைக்கும்,
காலம் வந்தால் கடவுளைக் கண்டால் தூர ஒடிப் போகும்,
கனவுகள் நனவாகும் ஒருதினமே அதை நீ நம்பு மனமே

http://dbs1205.blogspot.in/