நாம் வாழ்வோம்...நல்ல மனிதர்களாக..!

மனிதர்கள் சந்தோஷமாகவும், அமைதியோடும் வாழ வேண்டும். இதற்கான வழிகாட்டியாக இருப்பவைதான் மதங்கள். 
அதுவும் நாம் பிறந்திருக்கும் இந்த பூமி உலகத்திலேயே மிகச் சிறந்த பூமி. 
அன்பாலான நல்லதொரு வாழ்க்கையை வேர்களாக கொண்ட பூமி. உலகத்துக்கே ஒழுக்கத்தைப் போதிக்கும் தகுதியுள்ள பூமிகூட. 

அப்படிப்பட்ட பூமியில் பிறந்துள்ள நாம் ஒருபோதும் மதவெறி கொண்டவர்களாய் இருக்கக் கூடாது. 
மதங்களுக்கு அப்பால் மனிதர்களை நேசிப்பவராய் இருக்க வேண்டும். மதங்களுக்கு அப்பாற்பட்ட மனிதர்களாக வாழ முதலில் கற்றுக் கொள்ள வேண்டும். 
மதமா? மனிதனா? என்ற பிரச்சினை வரும்போது, முதலில் மனிதனுக்குத்தான் முக்கியத்துவம் தரவேண்டும். 

மனிதன் இல்லையேல் இந்த உலகில் எதுவும் இல்லை. உலகமே இல்லை. 

நீங்கள் தெரிந்துகொள்ள வேண்டிய இன்னொரு முக்கியமான விஷயம் அர்ப்பணிக்கும் பண்பு. 
அப்பண்பை உங்களுக்குள் வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். 
பிறருக்கு நன்மையைத் தருவதிலேயே நமது கவனம் முழுக்க இருக்க வேண்டும்.

உங்கள் வேலியில் படர்ந்திருக்கும் பாகல் கொடியைப் பாருங்களேன்.

நீங்கள் அதற்கு முறையாகப் பந்தல் அமைத்தாலும் சரி... அமைக்காவிட்டாலும் சரி! நீர் ஊற்றினாலும் சரி.. ஊற்றாவிட்டாலும் சரி! உரமிட்டாலும் சரி...உரமிடாவிட்டாலும் சரி! பாதுகாப்புக்காக வேலியிட்டாலும் சரி.. அல்லது அப்படியே விட்டு விட்டாலும் சரி! அந்த சின்னஞ்சிறு செடி தனது காய்க்கும தன்மையை விட்டுவிடுவதில்லை. நீருக்காகத தனது பிஞ்சு வேர்களை பூமிக்குள் கஷ்டப்பட்டு செலுத்துகிறது. குத்தும் வேலி முள்ளையே பந்தலாக்கி.. கொடி விட்டுப் படர்கிறது. 

சில நேரங்களில் ஆடு-மாடுகள் மேய்ந்து விட்டாலோ.. மிதித்துவிட்டாலோ.. அது சோர்ந்து போவதில்லை. மீண்டும்... மீண்டும் முளைவிட்டுக் காய்த்துக் குலுங்க வேண்டும் என்ற அதன் குணத்தை என்றும் மாற்றிக் கொள்வதில்லை. சோதனைகளையும், வேதனைகளையும் பொறுத்துக் கொண்டு, கடைசியில் பூவும், பிஞ்சுமாய்க் காய்த்துக் குலுங்குகிறது. நமக்கு சுவைமிக்க காய்கறியாகிறது.

"அர்ப்பணியுங்கள்!"- என்பதுதான் இந்த சின்ன பாகல் கொடி நமக்குச் சொல்லும் செய்தி. 

நம்மைச் சுற்றியுள்ள இந்த உலகம்கூட இதே செய்தியைத்தான் நமக்குத் தெரிவிக்கிறது. எந்தவிதமான எதிர்பார்ப்பும் இன்றி இயங்குவதால்தான் நாம் அமைதியுடன் வாழ முடிகிறது. பாகல் கொடி சொல்லும் செய்தியின் முக்கியத்துவத்தை நாம் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

ஏனென்றால் நாம் வாழும் நாடு நமது வீட்டைப் போன்றது. நமது வீட்டின் ஒவ்வொரு செங்கல்லையும் நாம் எப்படி கஷ்டப்பட்டு ஒன்று சேர்த்துக் கட்டியிருப்போம்! அப்படி கட்டிய வீட்டை நாம் உடைத்து விடுவோமா? ஒருக்காலும் செய்ய மாட்டோம். அதேபோல, நமது வீட்டாரிடம் நாம் வேற்றுமை காட்டுவோமா? ஒருபோதும் காட்ட மாட்டோம்! நமது அண்ணன்.. தங்கைக்கு ... சொந்த - பந்தங்களுக்கு தீமை வருவதைப் பார்த்துக் கொண்டு சும்மாயிருப்போமா? அப்படி ஏதாவது நடந்துவிட்டால் துடிதுடித்து விடுவோம் அல்லவா?

அதேபோலத்தான்.. இந்த நாடும்... இந்த நாட்டு மக்கள் சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்கள்கூட!

நாம் வாழ்வோம்...நல்ல மனிதர்களாக..! ஆம்.. மிகச் சிறந்த மனிதர்களாக!!!

- முக நூல்

அடுத்தவர் துன்பத்தை தன் துன்பமாக கருதுவதும், 
பிறருடைய துன்ப துயரங்களில் உதவுவதும், "உயிர்களிடம் இரங்குதல்" என்பதன் உண்மைப் பொருளாகும். 
பிற உயிர்களை நேசிப்பவனே நல்ல மனிதனாவான்.

ஒருவருக்கு ஒருவர் இரக்கம் கொண்டு வாழ்வதே மனித வாழ்க்கையாகும். 
உலகிலுள்ள எல்லா படைப்புகளும் ஒன்றுடன் மற்றொன்று உதவியாகவும், பயன்படத்தக்கதாகவும் உள்ளன.

பிள்ளைகள் பெற்றோருக்கு இரக்கம் காட்ட வேண்டும். 
இல்லையென்றால்.. முதியோர் வாழ்வில் அமைதி பறிபோகும். முதியோர் இல்லங்கள் பெருகும்.

அப்பா-அம்மா இருவரிடையேயும் இரங்கும் தன்மை வேண்டும். 
இல்லையென்றால்.. வீட்டுக் காரியங்கள் ஒழுங்காய் நடக்காது. 

அண்ணன்-தம்பிகளிடையே இரக்கம் வேண்டும். 
இல்லையென்றால் சகோதர பாசம் என்னும் 'பூ' பூக்காது!

பெற்றோர்கள் பிள்ளைகளிடம் இரக்கம் காட்ட வேண்டும். 
இல்லையென்றால்.. வருங்காலத் தலைமுறை செழிக்காது!

அடுத்தவர்க்கு இரக்கம் காட்டாதவன் உண்மையில் துரதிஷ்டசாலியாகவே இருக்க முடியும். 
ஒருவர் மற்றொருவருக்கு இரக்கம் காட்டி உதவி செய்து கொள்ளாமல் எந்த மனித சமூகமும் உலகில் வாழ முடியாது.


இந்திய வரலாற்றைப் புரட்டிப் பார்த்தால்.. 
ஒருவர் மற்றொருவருடன் இரக்கம் கொண்டு வாழாததால்.. பகைமை பிறந்தது.
 விரோதம் வளர்ந்தது. 
குரோதம் தழைத்தது. ஒற்றுமையும்- நல்லிணக்கம் சீர்க்குலைந்தது. 
கடைசியல், நாடு வெள்ளையரிடம் அடிமைப்பட்டது. நம் நாட்டின் செல்வங்கள் எல்லாம் அந்நிய நாட்டுக்கு கொள்ளையடிக்கப்பட்டன. 
இதன் தீமையைப் பெரிதாக அனுபவித்த நம் பெரியோர்கள் அன்பையும், இரக்கத்தையும் மக்கள் மனதில் விதைத்தனர். 
அதன் மூலம் மக்களிடையே ஒற்றுமையும், இணக்கமும் ஏற்பட்டன.
 விடுதலை உணர்வும், போராட்ட மனப்பான்மையும் மேலோங்கின. 
நாடு அந்நிய அடிமைத்தளையிலிருந் விடுதலைப் பெற்றது. 

இன்று விடுதலை இந்தியாவில் நாம் அமைதி இழந்து வருகின்றோம். 
இதற்குக் காரணம் நம் மக்களிடையே இரக்கம், பரிவு என்ற நல்ல குணங்கள் தொலைந்து போனதுதான்!

உயிர்களிடம் இரங்குவது சம்பந்தமான சிறந்த எடுத்துக்காட்டு ஒன்றைப் பார்ப்போம்.

ஒருமுறை. அன்பு நபியும், அவர்களுடைய தோழர்களும் பயணம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். 
சற்று ஓய்வு எடுக்க வழியில் கூடாரம் அமைத்துத் தங்கினார்கள். 

சக பயணிகளில் ஒருவர் குளிர் தாங்காமல் தீ மூட்டி குளிர் காய்ந்து கொண்டிருந்தார். 
அவரை நோக்கி நடக்கத் தொடங்கிய நபிகள் நாயகம் சட்டென்று ஓரிடத்தில் நின்றார்.

அங்கே ஒரு மண் புற்று. அதில் நிறைய எறும்புகள் இருந்தன. 
எறும்புகள் மண் புற்றைச் சுற்றி பற்பல வேலைகளுக்காக ஓடித் திரிந்து கொண்டிருந்தன. 

அன்பு நபி பெரிதும் கவலை அடைந்தார். அற்ப உயிரினங்கள்தான் என்றாலும், அவையும் இறைவனின் படைப்புகள் அல்லவா?

உடனே அன்பு நபி குரல் கொடுத்தார்கள்:

" யார் அங்கே தீ மூட்டியது?"

குளிர் காய்ந்து கொண்டிருந்தவர் பதறி எழுந்தார். நான் இறைத்தூதர் அவர்களே! என்ன விஷயம்?" - என்று புரியாமல் நின்றார்.

"முதலில் அந்த நெருப்பை அணையுங்கள்.. உம் சீக்கிரம்!"


அன்பு நபிகளாரின் குரலில் பதட்டம் இருந்தது.
எறும்புகள் எங்கே தீயில் சிக்கி உயிரிழக்க நேருமோ என்ற பரிதாபத்தால் எழுந்த பதட்டம் அது.

அன்பு நபியின் கட்டளைக்கு அந்தத் தோழர் கீழ்ப்படிந்தார். 

தீயும் அணைக்கப்பட்டது.

அவருடைய தோழர் விஷயம் என்னவென்று புரிந்து கொள்ள சுற்று முற்றும் பார்த்தார். 
நபிகளாரின் பதற்றம் அவருக்கும் புரிந்தது. 

அற்ப ஜீவிகளான எறும்புகளின் உயிர்களுக்குக் கூட இந்த அளவு மதிப்பும், 
கண்ணியமும் அளித்த அன்பு நபி அந்தத் தோழரின் உள்ளத்தில் இமய மலையை விட அதிகம் உயர்ந்து நின்றார்.

இத்தகைய குணத்தை நாமும் பெற வேண்டும். ஒருவர் மற்றவரை நேசிக்க வேண்டும். பூமி எங்கும் அமைதி நிலவ செய்ய வேண்டும். 

- ரியாஸ்

சிறப்பான பதிவுகள் 

நாம் வாழ்வோம்...நல்ல மனிதர்களாக..! ஆம்.. மிகச் சிறந்த மனிதர்களாக!! 

அருமையான பகிர்வு நன்றி

பதிவு சூப்பர் சகோ.

மனிதர்கள் சந்தோஷமாகவும், அமைதியோடும் வாழ வேண்டும். இதற்கான வழிகாட்டியாக இருப்பவைதான் மதங்கள். 
அதுவும் நாம் பிறந்திருக்கும் இந்த பூமி உலகத்திலேயே மிகச் சிறந்த பூமி. 
அன்பாலான நல்லதொரு வாழ்க்கையை வேர்களாக கொண்ட பூமி. உலகத்துக்கே ஒழுக்கத்தைப் போதிக்கும் தகுதியுள்ள பூமிகூட. 

நாம் நல்லவர்களாக இருந்துவிட்டால் நம்மை சுற்றி இருப்பவர்களும் நல்லவர்களாவே இருப்பார்கள்..

கண்மணி சிங்