ஏழு நல்ல பழக்கங்கள்.

1. நம் வாழ்க்கை நம் கையில். ( Proactive ).

நல்ல பழக்கங்களில் முதலாவதாக ஆசிரியர் சொல்வது Proactive. Proactive என்ற வார்த்தையை தமிழில் மொழிபெயர்க்க ஒரு நாள் முழுக்க முயற்சி செய்தேன். சரியான வார்த்தை கிடைக்கவில்லை / தெரியவில்லை. ஆசிரியர் கோவெ சொல்வதை அப்படியே நான் மொழி பெயர்க்காததால், பழக்கங்களுக்கு நான் வேறு பெயர்கள் கொடுத்துள்ளேன்.
Proactive என்றதுமே, ‘இதுதான் எனக்கு தெரியுமே’ என்ற எண்ணதுடன் தான் படிக்க ஆரம்பித்தேன். ஆனால் நான் எதிர்பார்த்ததற்கு மேலாகவே ஆசிரியர் விவரித்திருந்தார். அவற்றுள் சில.

அ. உயர் உள்ளல். ( A Positive Attitude ).
என் அன்பிற்கு உறியவர்களிடமே இதை கவனித்திருக்கிறேன். ‘எனக்கு ராசியே இல்லை’. ‘நான் எது பண்ணாலும் எதாவது ஒரு தடை வராமல் இருக்காது’ ‘ராகுகாலத்தில் செய்தால் சரியாக வராது’ போன்ற எதிர் மறை வாக்கியங்களுடன் தம் தினசரி வாழ்க்கையை வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறார்கள்.

‘நான் TV பார்த்தால் இந்தியா ஜெயிக்காது’ என்று cricket பார்க்காமல் இருந்த நண்பர்களும், ‘மச்சி, அந்த கும்பல் நம்மலயே பாத்து ஏதோ சொல்லி கிண்டலடிக்குதுடா!!’ என்று இருநூறு அடிக்கு அப்பால் நின்று வேறு எதற்காகவோ சிரித்துகொண்ருக்கும் சிலரை பார்த்து சொல்லும் நண்பர்களும் இருக்கிறார்கள்.
நல்ல பழக்கத்தின் அங்கமாக ஆசிரியர் சொல்வது இதுதான். நம்மிடமிருந்து வெளிப்படும் வார்த்தைகளை போன்றுதான் நமது எண்ணங்கள் அமைகின்றன. நமது எண்ணங்களை பொருத்துதான் நமது உயர்வு அமைகிறது. உயர்வை அடைய, நம்மிடம் இருந்து வெளிப்படும் வார்த்தைகளை / வாக்கியங்களை முதலில் கவனிக்கவேண்டும்.
சரிசெய்யவேண்டும்.

ஆ. அடுத்த அடி என்ன எடுப்பது நான்.(Stimulus and Response)
நாம் எடுக்கும் எந்த முடிவும் (Decision) அத்துடன் முடிந்துவிடுவதில்லை. ஒரு முடிவின் தொடர்ச்சியாக சில நிகழ்வுகளும்( events ) அதன் தொடர்ச்சியாக வேறு சில முடிவுகளுமாக தொடர்ந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றன. ஒரு நிகழ்வுக்கும் அதன் தொடர்ச்சியாக நாம் எடுக்கவேண்டிய முடிவுக்கும் (அல்லது தீர்மானத்திற்கும்) இடையில், அந்த தீர்மானத்தை தேர்ந்தெடுக்கும் ‘சுதந்திரம்’ நம்மிடம் உள்ளது.
இது படிப்பதற்கு மிகவும் சரியானதுபோல தோன்றுகிறது. நடைமுறையில் சாத்தியமா??
சாத்தியம் என்றுதான் நினைக்கிறேன். நாம் தினசரி எடுக்கும் முடிவுகளுக்கு முன் ஓரிரு வினாடி யோசித்தால் போதும்.
சில உதாரணங்களை எனக்கு வந்த ‘forward it to 10 people’ வகை ஈமெயிலில் படித்திருக்கிறேன்.
உங்கள் குழந்தை, உங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த ஒரு பொருளை உடைத்துவிடுகிறது. அடுத்து என்ன செய்வதென்பதை தேர்வு செய்யும் உரிமை உங்களுடையது. “ஏன் பொருளை உடைத்தாய்” என்று கண்டிக்கலாம் (நீங்கள் அமெரிக்காவில் இல்லை என்றால் குழந்தையை அடிக்கவும் செய்யலாம் : ) ) அல்லது பொருட்களின் முக்கியத்துவத்தை குழந்தைக்கு சொல்லிகொடுக்கலாம். அல்லது.. குழந்தையின் கையில் கிடைக்கும் விதத்தில் நமக்கு பிடித்த பொருட்களை வைக்காமல் இருக்கலாம்.
முடிவெடுக்கும் முன், குழந்தையை எப்படி கண்டித்தாலும் உடைந்த பொருள் திரும்ப வரப்போவதில்லை என்று தெரிந்துகொண்டால், தேர்வு செய்வது சுலபம். இதேபோல பல உதாரணங்கள் உங்களுக்கும் தெரிந்திருக்கும். ஆனால் உங்கள் முடிவுகளை தேர்வு செய்கிறீர்களா??