உதவி..! – ஒரு பக்க கதை

ஓய்வு பெற்ற சுந்தரேச வாத்தியார், தனக்கு வந்த
பி.எஃப். பணத்தில், வீட்டிற்கு முன் நான்கைந்து கடைகளைக்
கட்டி வாடகைக்கு விட ஏற்பாடு செய்தார்.

ரோட்டுக்கு மேலேயே இருந்ததால் அனைத்துக் கடைகளுக்கும்
உடனே ஆள் வந்தார்கள். கடைசியாக ஒரு கடைக்கு, சுந்தரேச
வாத்தியாரின் பழைய மாணவர்கள் இருவரும் போட்டி போட்டனர்.

ஒன்று மொபைல் கடை, இன்னொன்று சலூன் கடை… ரொம்பவும்
யோசித்த பின் கடைசியில் சலூன் கடைக்கே வாடகைக்கு விட்டார்
வாத்தியார். ‘‘என்னப்பா நீங்க, டீசன்ட்டா மொபைல் கடைக்கு
கொடுக்காம, இப்படி சலூன் கடை நடத்தற பையனுக்கு
கொடுத்துட்டீங்க..?’’ – மகள் கேட்டாள்.

‘‘இல்லம்மா, மொபைல் கடை வைக்க வந்த என் மாணவனுக்கு
நான் நிறைய உதவியாச்சு.

நான் சொல்லிக் கொடுத்த படிப்பைப் பயன்படுத்தி வாழ்க்கையில
பெரிய பிசினஸ்மேனா வளர்ந்து, இப்ப சைடு பிசினஸா மொபைல்
கடை வைக்கறான். இந்தக் கடை இல்லாவிட்டாலும் இன்னொரு இடம்
பிடிச்சு கடை வச்சுக்க அவனால முடியும்.

ஆனா, சலூன் கடை பையனுக்கு நான் சொல்லிக் கொடுத்த படிப்பு
ஏறல. படிப்பால அவனுக்கு செய்ய முடியாத உதவியை, கடையைக்
கொடுத்துச் செய்யலாம்னுதான் அவனுக்கே கடையைக் கொடுத்தேன்!’’
– அப்பாவின் விளக்கத்தில் மகள் பூரித்துப் போனாள்!
–
————————————-
-கோவை நா.கி.பிரசாத்
குங்குமம்

அருமை

மிக அருமை