தன்னம்பிக்கை நன்னம்பிக்கையோடு தெய்வ நம்பிக்கையும் வேண்டும்

தன்னம்பிக்கை
நன்னம்பிக்கையோடு
தெய்வ நம்பிக்கையும்
வேண்டும்

தன்னம்பிக்கையையும் நன்னம்பிக்கையையும் இழந்தவர்கள் தங்களையும் அறியாமலேயே தெய்வ நம்பிக்கையையும் இழந்துவிடுகிறார்கள். தெய்வ நம்பிக்கையை இழந்த ஒருவன் எல்லாவற்றையும் இழந்தவனாக ஆகிவிடுகிறான்.

தெய்வம் என்பது என்ன?

முஸ்லீம்கள் வழிபடுகின்ற அல்லாவையோ, இந்துக்கள் வழிபடுகிற பரமசிவன், பார்வதி, முருகன், கணபதி, அனுமார் போன்ற தெய்வங்களையோ, கிறிஸ்துவர்கள் வழிபடுகிற இயேசுநாதர், கன்னிமேரி போன்ற தெய்வங்களையோ, மற்ற மதத்தினர்கள் வழிபடுகின்ற எண்ணற்ற தெய்வங்களையோ சொல்லவில்லை.

பெயர்களையும் வடிவங்களையும் உடைய இந்தத் தெய்ங்களுக்கெல்லாம் அப்பாற்பட்ட நிலையில், எந்த ஒரு பெயரும் வடிவமும் அற்றதாய், எங்கும் நிறைந்ததாய், தோற்றம் - இறுதி இல்லாததாய், அனைத்து உலகங்களுக்கும் ஆதாரமாய், அனைத்து ஆற்றல்களையும் பெற்றுள்ளதாய் உயிர்க்குலங்கள் அனைத்திற்குள்ளேயும உயிருக்கு உயிராய் ஒளிர்வதாய் அன்பும் அறிவும் ஆனந்தமுமே தன் வடிவமாகக் கொண்டதாய் விங்குகின்ற பரம்பொருள் எதுவோ, அதையே தெய்வம் என்று நான் சொல்லுகிறேன்.

நான் சொல்லுகிற இந்தத் தெய்வத்தை எவரும் தங்கள் கண்ணால் கண்டதில்லை.காணவும் முடியாது. ஆனால், பல கோடி மைல்களுக்கு அப்பால் இருந்து கொண்டே இந்த உலகத்திற்கு ஒளியையும் சக்தியையும் இடைவிடாமல் வழங்கிக் கொண்டிருக்கின்ற கதிரவனைப் போல, நான் குறிப்பிடுகிற இந்த இறைவனும் நம்முடைய மனம், வாக்கு, காயம் ஆகிய எல்லாவற்றிற்கும் அப்பால் இருந்து கொண்டு, தன்னுடைய கருணை நோக்கினால் நம்மை இடைவிடாமல் கண்காணித்தும் காப்பாற்றியும் வருகிறார் என்ற உணர்வு இருக்கிறதே, அந்த உணர்வே உண்மையான தெய்வம். அந்த உண்மைத் தெய்வத்தின் மீது நமக்கு நம்பிக்கை வேண்டும்.

நீதி வேறு
தெய்வம் வேறு
அல்ல

நீதி எனப்படுகிற தருமத்தின் வடிவிலே அனைத்து உலக இயக்கங்களுக்கும் தெய்வம் ஆதாரமாக விளங்குகிறது.

சுருக்கமாகச் சொன்னால்,
நீதி வேறு தெய்வம் வேறு அல்ல, இரண்டும் ஒன்றே.
நீதியே தெய்வம்.
எனவே,

ஒருவருக்கு நீதியின் மீது அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை இருக்குமானால், அவரை நாம் தெய்வ நம்பிக்கை உடையவர்களின் கணக்கிலே தாராளமாகச் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.

பெளத்த மதத்தையும் சமண மதத்தையும் சேர்ந்த பெரியவர்கள் இந்த நம்பிக்கையை உடையவர்கள். இதனால் இஸ்லாம் மதத்தையும் பெளத்த மதத்தையும் சமண மதத்தையும் சேர்ந்தவர்கள் உருவத்தின் மூலம் தெய்வத்தை வணங்குவது இல்லை! இந்த உலகத்திலுள் நிகழ்ச்சிகள் அனைத்திற்கும் தெய்வம் ஆதாரமாக இருக்கிறது. தண்டவாளத்திலிருந்து கீழே தடம் தவறி இறங்கி விடுகிற இரயில் வண்டி எப்படி விபத்துக்கு ஆளாகிவிடுகிறதோ, அப்படியே தெய்வத்தை மறந்த மனிதனுடைய வாழ்க்கையும் ஆபத்துகளுக்கு ஆட்பட்டுவிடுகிறது.

குழந்தை, இருட்டைக் கண்டால் பயப்படுகிறது, அந்த இருட்டிலும்கூட அன்னை அருகில் இருப்பாளானால், அது தன் பயம் தெளிந்து நிம்மதியாக இருக்கிறது. அன்னை அருகில் இருக்கிறாள் என்கிற வெறும் உணர்வு அதன் அச்சத்தைப் போக்கிவிடுகிறது. அந்த மாதிரியே தெய்வம் நமக்குத் துணையாக இருக்கிறது என்ற உணர்வு ஆபத்துக் காலங்களில் நம் அச்சத்தைப் போக்குகிறது!

தெய்வம்
நமக்கு
எதுவுமே
செய்ய வேண்டாம்
ஆனால்
தெய்வம் என்ன செய்கிறது?

நமக்கு உள்ளேயும், வெளியேயும் நிகழ்கின்ற செயல்கள் அனைத்தும் தெய்வத்தின் செயல்கள் அல்ல என்றே வைத்துக் கொள்வோம்.

இரவில் தாயின் அருகே படுத்து உறங்கும் குழந்தை, திடீரென கண் விழிக்கிறது. அப்போது சுற்றும் முற்றும் சூழ்ந்திருக்கிற இருளைக் கண்டு அது அச்சம் அடைகிறது. அச்சம் தோன்றியதும் உடனே அதற்குத் தாயின் நினைவு வருகிறது. அந்தத் தாய் எங்கே இருக்கிறாள் என்று தன் கைகளால் தடவிப் பார்க்கிறது. அவள் தன் அருகிலேயே படுத்திருக்கிறாள் என்பதைக் கண்டதும் அது அச்சம் நீங்கி ஆறுதல் அடைகிறது. அப்போது அந்தத் தாய் என்ன செய்துவிட்டாள்? அவள் ஒன்றுமே செய்யவில்லை. அந்தக் குழந்தை கண் விழித்ததோ அல்லது கைகளால் அது தன்னைத் தடவிப் பார்த்ததோ எதுவுமே அவளுக்குத் தெரியாது. அவள் தன்னையும் தன் குழந்தையையும் மறந்தவளாய் உறங்கிக்கொண்டுதான் இருந்தாள் என்றாலும் அவள் தன் அருகில் இருக்கிறாள் என்ற உணர்வு ஒன்றே, குழந்தையின் அச்சத்தைப் போக்கி அதற்கு ஆறுதலை அளித்து விட்டது.

இது மாதிரி,

‘தெய்வம் நமக்கு எதுவுமே செய்ய வேண்டாம்; தெய்வம் நமக்குத் துணையாக இருக்கிறது’ என்ற உணர்வு ஒன்றே நம்முடைய அச்சங்களைப் போக்கும் ஆறுதலை நமக்கு அளிக்கும்!

தகவல்-செந்தில்குமார்

ரொம்ப நல்ல பதிவு அண்ணா

அருமையான விளக்கம்