நீங்களும் ரசியுங்களேன் இந்த கவிதைகளை

தாயின் கருவறை

இருவர் செய்த தவறுக்கு

சிசுவிற்கேன் சிறைவாசம்

தாயின் கருவறை!

-ரா.பெ.இராம்தாஸ்

நகரமயம்

பதியம் போட்டுப் புதிப்பிக்க
வேண்டிய உறவுகள் நேரமின்றி
செல்போன் டவர்களின் வாயிலாக
ஹலோ சொல்லி முறிந்து கொள்கிறது.

புத்தனுக்காக போதிமரங்கள்
காத்திருந்த வேளையில்
சாலை விரிவாக்கத்திற்காக
வெட்டப்படுகிறது

நகரெல்லாம் தாகம் தணிக்க
வந்த ஆற்றின் மீது
நரகலுடன்
சாக்கடை கலக்கப்படுகிறது.

விதைகள் பிரசவிக்கப் பொறுத்திருந்த
நேரத்திலே பறந்து
வந்தன பிளாஸ்டிக் பைகள்
தூக்குக் கயிறுகள் வடிவிலே

மெட்டல் சாலை போடும் வரை
காத்திருந்து தோண்டப்பட்டன
சாலைகள்
மூடப்படும் தேதியில்லாமல்

கனவிலும் மின்சாரம் வரக்கூடாதென்று
இரவெல்லாம் மின்வெட்டு
வருங்கால எடிசன்களை
டார்ச் கொண்டு தேடுகிறார்கள்

-நீச்சல்காரன்

அருமையான கவிதைகள் அண்ணா நன்றி பகிர்ந்தமைக்கு

வருங்கால எடிசன்களை டார்ச் போட்டு தேடுகிறார்கள் சூப்பர் வரிகள்

நன்றி செல்லம்

நட்பு

கையொப்பம் கேட்டு
நினைவேட்டை நீட்டியபோதுதான்
முதல்முறையாக உணர்ந்தேன்
என் இதயம் பலகீனமனதாய்.

- பாரி மைந்தன்

உங்களில் ஒருவன்

நான் தோல்விகளை வலிந்து வாங்கிக்கொள்கிறேன்
பின்னர் தனிமையில் அமர்ந்து எனக்குள்
அதைச் சுகமாக அசைபோட்டுக் கொள்ள

நான் மறுதலிப்புகளை மறுக்காமல் ஏற்றுக்கொள்கிறேன்
பின்னர் தனிமையில் அமர்ந்து எனக்குள்
அதன் காரணங்களை அசைபோட்டுக் கொள்ள

நான் உதாசீனங்களை உவந்து ஏற்றுக்கொள்கிறேன்
பின்னர் தனிமையில் அமர்ந்து எனக்குள்
அந்தக் காட்சிகளை மனதினில் மீள ஓடவிட்டுப் பார்த்துக்கொள்ள

நான் அவமானங்களை அமைதியுடன் ஏற்றுக்கொள்கிறேன்
பின்னர் தனிமையில் அமர்ந்து எனக்குள்
அத்துமீறுதல் எங்ஙனம் என்பதைக் கற்றுக்கொள்ள

நான் கடும்சொற்களை கவனித்துக் கேட்டுக்கொள்கிறேன்
பின்னர் தனிமையில் அமர்ந்து எனக்குள்
அதைக் கடந்து செல்லுதல் எங்ஙனம் என்பதை அறிந்துகொள்ள

நான் புறக்கணிப்புகளை முகம் கோணாமல் ஏற்றுக்கொள்கிறேன்
பின்னர் தனிமையில் அமர்ந்து எனக்குள்
வரவேற்புகள் பெறுதல் எங்ஙனம் என்பதை அறிந்துகொள்ள

இதுபோன்ற கவிதைகளை வாசித்த
பின்னர் தனிமையில் அமர்ந்து
என்னை நானே தேற்றிக்கொள்கிறேன்
மேற்கூறியவற்றைக் கடந்து செல்ல இயலாமல் தத்தளிக்கும்போது
நானும் உங்களில் ஒருவன் என்பதை அறிந்துகொள்ள.

- சின்னப்பயல் ( chinnappayal@gmail.com)

அருமை அருமை பாராட்டலாம்...!

நல்லாயிருக்கு கவிதை

இருளத்தொடங்கியது என் வானம்

காற்றின் நீர்த்திவலைகளை
தன்னிடமாய் ஈர்த்துக்கொண்டது
மேகம்...

இருள‌த்தொடங்கியது
வானம்....

சில்லென்ற‌ காற்று
ம‌ர‌த்தின் த‌லையை
மெதுவாய்க்
கலை‌த்துவிட்ட‌து...

கொட்டித் தீர்த்தது
மேகம்...

மரத்தின் கூரையின்வழியே
ஒழுகிக்கொண்டிருந்தது
ம‌ழை ...

நனைந்துவிடாதபடி
கவனமாய்
மிக கவனமாய்
கதவருகே நின்றபடி
மழையை
ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்...

என்றாலும்
சில துளிகள் என்மேல்
தெறிக்கத்தான் செய்தன...

தெறித்த துளிகளை
என்னால் ரசிக்காமலிருக்க
முடியவில்லை...

சிறிது நேரத்தில்
இருளத்தொடங்கியது
என் வானம்...

என்னுள்
ஒழுகத்தொடங்கியிருந்தது
மழை...

- த‌னி ( thaniyinkavithaigal@gmail.com)

கவிதை மிகவும் அருமை... பாராட்டுகள் எழுதியவருக்கும் மற்றும் இங்கே பகிர்ந்த சூர்யாவுக்கும்.