வங்கக் கடல்

மீனவர் வாழ்க்கை நாள்தோறும்-கரு
    வாட்டை விடவும் நாறுதடா!
ஏனெனக் கேட்க வக்கின்றி-சும்மா
    அரசும் சாக்கு கூறுதடா!

சொல்லிச் சொல்லி அலுத்திட்டோம்-இனி
   சொல்வ தற்கும் தெம்பில்லை!
துள்ளும் கடல்தான் கூண்டோடு-எமைக்
    கொண்டு சென்றால் வம்பில்லை!

மீனுக் கென்று வலைவிரிக்க-நடுக்
    கடலில் சென்று விழுகின்றோம்
மரணம் எமக்கு வலைவிரிக்க-கெட்ட
   விதியை எண்ணி அழுகின்றோம்!

படகு ஏறிச் செல்லுகையில்-அட
    பாடை ஏறிச் செல்வதுபோல்
குடமாய்க் கண்ணீர் வடிக்கின்றார்-எம்
    குலத்து மாதர் துடிக்கின்றார்!

எல்லை தாண்டி அடித்தாலும்-எவர்
    எம்மைக் கொன்று புதைத்தாலும்
கொள்ளை யடிப்ப தொன்றேதான்-அரசின்
    குறிக்கோ ளாக இருக்கிறது!

தேசியக் கொடியை பிடித்தபடி-எம்
    முன்னோர் நடத்திய போராட்டம்
தாலிக் கொடியைப் பிடித்தபடி-எம்
    தாய்மார் கண்ணீர் வடிப்பதற்கா?

மாநில அரசும் பார்க்கவிலை-இதை
    மத்திய அரசும் கேட்கவிலை
நானில நீதியும் காக்கவிலை-மனிதர்
    வரிசையில் நம்மைச் சேர்க்கவிலை!

நாயைக் கொன்று போட்டாலும்-ஒரு
    நாதி யுண்டே கேட்பதற்கு
நாட்டு மக்கள் அழுகின்றோம்-ஒரு
    நாயும் இல்லை கேட்பதற்கு!

---------ரௌத்திரன்

வற்றாத கவிக்கடல்

மிக்க நன்றி! --------ரௌத்திரன்

நாயைக் கொன்று போட்டாலும்-ஒரு
    நாதி யுண்டே கேட்பதற்கு
நாட்டு மக்கள் அழுகின்றோம்-ஒரு
    நாயும் இல்லை கேட்பதற்கு!

மீனவரின் இன்றைய நிலையை மிக வேதனையோடு உங்கள் கவிதையில் சொன்னவிதம் மிக அருமை

நன்றி தோழர்! ------ரௌத்திரன்

கடல் அன்னையின் பிள்ளைகளுக்கு கண்ணீர்தான் சம்பாத்தியம்!

நன்றி! அது கடல் கொடுத்ததல்ல...நம் கவர்ன்மென்ட் கொடுத்தது --------ரௌத்திரன்

படகு ஏறிச் செல்லுகையில்-அட
    பாடை ஏறிச் செல்வதுபோல்
குடமாய்க் கண்ணீர் வடிக்கின்றார்-எம்
    குலத்து மாதர் துடிக்கின்றார்!

திரும்பினால்தான் மங்கல்யம் நிலைக்கும் என்ற எண்ணம் அவர்களுக்கு ஒவ்வொரு முறையும் வந்துதான் செல்லும்...

பாவம் அந்தப் பெண்கள்...

நன்றி தோழர்! ---------ரௌத்திரன்