நான் செத்துத் தொலைந்தாலென்ன?

அன்பு காட்டவொரு
ஆள்தேடி ஆள்தேடி
என்பு உருகாமல்
என்னாவி பிரியாதா?

உலகமே என்கண்ணுக்(கு)
அழகாகத் தோன்றுதல்போல்
உலகத்தின் கண்ணுக்கும்
நான்தோன்றக் கூடாதா?

கல்லிலும் தெய்வத்தைக்
காண்பவர் உலகத்தில்
என்மனதைக் காண்பதற்கு
ஒருவரும் கிடையாதா?

உறவுக்குள் எல்லோர்க்கும்
உலகைவைத்த இறைவனவன்
எனக்கென்று ஓர்உறவை
உலகில்தரக் கூடாதா?

ஒருபெண்ணின் மடிமீது
தொடங்கிய என்வாழ்வு
மறுபெண்ணின் மடிமீது
முடிந்துவிடக் கூடாதா?

"அம்மா! அம்மா!"என
அழுது என்நெஞ்சின்
விம்மல் தான்தணிய
மடிஒன்று கிடைக்காதா?

தாயின் கர்ப்பத்தில்
வாய்த்த கண்ணுறக்கம்
தீயில் வேகும்வரை
இனிஎனக்கு வாய்க்காதா?

என்மூச்சுக் காற்று
நிற்கின்ற நாள்வரையில்
என்வாழ்வில் வீசும்
புயல்காற்று நிற்காதா?

கேள்விக் குறியாகிக்
காண்பவர் கண்களுக்குக்
கேலிப் பொருளான
என்வாழ்க்கை முடியாதா?

தண்ணீர்க் குடமுடையச்
சுடுகாடு சேரும்வரை
கண்ணீர்க் குடமுடையும்
கன்னங்கள் ஆறாதா?

பாடை பூப்பூக்கும்
நாள்மட்டு மென்வாழ்வில்
கோடை முடிந்துவொரு
வசந்தமும் வாராதா?

என்கட்டைச் சுடுகாட்டில்
எரிகின்ற நாள்மட்டும்
என்நெஞ்சில் எரிகின்ற
நெருப்பும்தான் அணையாதா?

எல்லோர்க்கும் சுமையாக
இன்னும் வாழ்வதற்கு
நால்வர்க்குச் சுமையாக
நான்போகக் கூடாதா?

---------ரௌத்திரன்

தனிமையின் தாகம் எரிகிறது கவிதையில்!

தகிக்கிறது ரௌத்திரன் மனசு!
உணர்வினை உலமரிந்துனர்ந்த வரிகள்

மிக்க நன்றி! --------ரௌத்திரன்

ஒருபெண்ணின் மடிமீது
தொடங்கிய என்வாழ்வு
மறுபெண்ணின் மடிமீது
முடிந்துவிடக் கூடாதா?

எல்லோருக்குமான எதிர் பார்ப்புதான்...

நன்றி தோழர்! ---------ரௌத்திரன்