என்று விடியும் எமக்கு?

எட்டுத் திசையிருந்தும்
எம்மைச் சூழ்ந்தவிருள்
தொட்டுத் துடைப்பதற்கு
திசையொன் றிங்கிலையே

குருடர்களும் சுகமாகக்
கண்ணுறங்கும் பூமியிலே
ஒருநாள் ஒருநொடி
யாமுறங்க வழியிலையே!

பாடையைக் கண்முன்னே
பார்த்துவிட்ட பிறகு
கூடி இமையிரண்டும்
குலவுவதும் எங்ஙனமே?

எடுக்கும் பசியுணர்வும்
எதிரிகள் நினைவினிலே
பிடிக்கும் கிலியதனிற்
பறந்தோடிப் போகிறதே!

பருவக் கனவுகளில்
பாரிலுள இளைஞரெலாம்
துருவங்கள் தோறும்
துள்ளித் திரிந்திருக்க

மரணக் கனவன்றி
மற்றேதும் அறியாராய்
மருண்டெம் மக்களெலாம்
மண்ணிலே உலவுகிறார்!

முத்தமிழ்க் குலத்திலிம்
மண்ணில் பிறப்பதற்கு
அத்தன் அடிதொழுது
அருந்தவம் இயற்றிலமே!

இனம்பார்க்கும் கண்களிலே
இரக்கம் சிறிதிருந்தால்
பிணம்பார்க்கும் பேராசை
பிறந்திருக்க வாய்ப்பிலையே!

கற்பூரத் தீகாணும்
கடவுளர் கண்களுக்கெம்
சடலத் தீகாணும்
சக்தி தானிலையே!

ஒருநாளில் சாவென்று
எல்லோர்க்கும் எழுதியவன்
அன்றாடம் எமக்கென்று
எழுதியதை என்சொல்ல?

நாற்காலி ஆசையிலே
நாற்றிசை எரியவிட்டுப்
பார்க்கின்ற பெரியோரின்
புத்தியினை என்சொல்ல?

புத்தம் சரணமென்றே
பொழுதெலாம் கூறிவிட்டு
ரத்தம் கொண்டுவாய்
கொப்புளிப்ப தென்சொல்ல?

புத்தன் கோவிலிலே
துலங்கும் மணியதனை
யுத்தக் களச்சங்காய்
மாற்றிய தென்சொல்ல?

அகதிகளாய் இந்த
அவனியில் வாழ்வதற்கும்
தகுதிகள் அற்றவராய்த்
தவிப்பதை என்சொல்ல?

நீதியிலா சபைகளே
நானிலத்தில் நிறைந்ததனால்
நாதியிலா தோரினம்
நிற்பதை என்சொல்ல?

---------ரௌத்திரன்

நாம் சொல்ல முடியா வரிகளை சொல்லும் வரிகள் !
நன்றி ரௌத்திரன்

நன்றி தோழர்! -------------ரௌத்திரன்