சென்று வாருங்கள் ஐயா!

சென்று வாருங்கள் ஐயா!
இப்படி
சற்றும் எதிர்பாராமல்
சலனமின்றி ஒரு சாவு
உங்களுக்கு வருமென்று
எண்ணவில்லை நாங்கள் ஒருபோதும்...
காலனவன் இதயமில்லாதவன்
அதனால் அவன் இரக்கமில்லாதவன்...
சொந்தம் பந்தம் அறியாதவன்
அதனால் அவன் நேசம் அறியாதவன்...
இறைவனுக்கும் உங்கள்மேல் பாசமும் பற்றும்
சற்றே அதிகம்தான்...
பொறுக்கமாட்டாமல்
உங்களை தன்னிடம் அழைத்துக் கொண்டான்
அவன் பேராசைக்காரன்!
எங்கள் நம்பிக்கை நாயகனே
எங்களுக்கு இல்லாமல் போய்விட்டீரே....
அந்த கள்ளமில்லா
வெள்ளை சிரிப்பைக் காண வேண்டியோ
கொஞ்சும் உங்கள் பிள்ளைத்தமிழ்
கேட்க வேண்டியோ
கொடுத்தவனே எடுத்துக் கொண்டான்!
சென்று வாருங்கள் ஐயா!
மறுக்க முடியாத மரணத்தின்
மரபுக்கு கட்டுப்பட்டு
மரத்துப்போன இதயத்தோடு
நீர்த்துபோன விழிகளின் நீரோடு
வார்த்தைகள் தொலைத்த நாவோடு
கூப்பிய கரங்களோடு
நீங்கள் இறுதிப் பயணம் செல்லும்
திசை நோக்கி அழுது தொழுது நிற்கிறோம்
நிலையறியாது....
சென்று வாருங்கள் ஐயா!

மறுக்க முடியாத மரணத்தின்
மரபுக்கு கட்டுப்பட்டு
மரத்துப்போன இதயத்தோடு
நீர்த்துபோன விழிகளின் நீரோடு
வார்த்தைகள் தொலைத்த நாவோடு
கூப்பிய கரங்களோடு
நீங்கள் இறுதிப் பயணம் செல்லும்
திசை நோக்கி அழுது தொழுது நிற்கிறோம்
நிலையறியாது....

அப்துல் கலாமுக்காக தாங்கள் படைத்த கவிதை அருமை

அருமையான இறுதி அஞ்சலி கவிதை.நன்றி சகோதரி