நேசத்தின் கண்ணீர்த் துளிகள் ---முஹம்மத் ஸர்பான்

மலர்களே!
உம்மிடம் தேனீக்கள்
முகவரி தேடி வருகின்றன.
நானும் அவள்
முகவரி அறிய
உம்மிடம் வந்துள்ளேன்..,

இளம் வயதில்
மனதில் கனவுகள் கோடி
அதன் சுவை இனிமை
மனதின் வலிகள் தனிமை

ஓடக்கரை மண்ணில்
பதிந்த அவள் அடிச்சுவடுகள்
அலையால் அழிகின்றன...,
அவள் நினைவுகள் மட்டும்
என் இதயச் சிறைச்சாலையின்
நான்கு அறைகளிலும்
அழியவில்லை.இது தான்
வாழ்க்கையின் யதார்த்தம்.,

அவள் மந்தகாசத்தில்
வாழ்க்கையே சுகமானது.
கண்ட ஒரு நொடியினில்...,
மனதில் பாடும் ராகம்
அது தாண்டி உந்தன் நாமம்

மண்ணிலவை கண்டதிலிருந்து
தோழியான விண்ணிலவு என்னை
ஏனோ பார்க்க வருவதில்லை.
மதியை உவமிப்பதை விட்டு
அவளை மதிக்கு உருவகிக்கின்றேன்
என்ற பொறாமை தான் காரணம்

பூவிடம் தேனுண்டு ஆனால்
அவைகள் குடித்து பார்ப்பதில்லை
கடலிடம் அலையுண்டு ஆனால்
அவைகள் கரைகள் கடப்பதில்லை.

என் இதயம் முழுவதும் உன்னை
பச்சை குத்தி வைத்துள்ளேன்.என்
ஆயுள் நாளில் உனக்காய் வாரம்
இரு நாட்கள் விரதம் இருக்கின்றேன்.

உன்னை பார்க்காமல் இருக்கும்
நாட்களில் விதியை வாசிக்கிறேன்.
உன்னை பார்க்காமல் வாழ்க்கை
தொடர்ந்தால் மரணத்தை யாசிக்கிறேன்