பேருந்து

காலை நேரம்
மணி எட்டு
-
மார்பகத்தை கொஞ்சம்
கைகளுக்குள் சிறையிட்டு
பயணம் செய்கிறது
பல பருவச்சிட்டு
-
சில்லறை இல்லை
என்ற குரல் கேட்டு
பலர் அலுத்துவிட்டார்கள்
நடத்துனரின் உரை கேட்டு
-
இடித்துத் தள்ளி
இடம் பார்த்துத் தேடி நிற்க
இடி பட்டவர்கள்
பல்லவியால் துளைத்தெடுக்க
கண்டுகொள்ளாதவன் போல்
எத்தனையோ கால்கள் நிற்க
-
இறங்குமிடம் வந்தவுடன்
எழுந்துவர எத்தனிக்க
அதற்குள் அடுத்த நிறுத்தம்
வந்துவிழும் அவலம்தான்
தொடர்ந்து இருக்க
-
காலை நேரம் வரும்வரை
காத்திருக்கும் சில
காதலர்கள் பேருந்துக்குள்
சுகம் படிக்க!
-
கல்லூரிக் காளைகள்
சில - எப்போதும்போல்
இப்போதும் இசைபடிக்க
நாட்டுப்புறப்பாடல் மறந்து
கானா பாடல்கள் பளபளக்க
-


வியர்வை விட்டு வேலை செய்யும்
நடத்துனருக்கு தென்றல் அடிக்க
ஆம்!
அருகே உள்ள
இளைய நிலாக்கள் கொஞ்சம் இடிக்க
-
மூச்சு வாங்கி முகம் வேர்த்து
முடியாத சில உருவங்களின்
வயிறெல்லாம் புகைச்சலடிக்க
பேருந்து இரைச்சலும் அதிகரிக்க!
-
சொந்த வாகனம்
மட்டும்தான் - ஒரே வழி
இத்தனையும் நாம்
அனுபவிக்காமல் இருக்க!
-
------------------------
-க.மணி எழிலன்
விரல்களில் சிக்காத ஓவியம்...
கவிதை தொகுப்பிலிருந்து
-

_________________