ந.க.துறைவன் புதுக்கவிதை

நிலா
எவருக்காகவும்.
அழகு படுத்திக்
கொள்வதில்லை.

மலரும் பூக்கள்
யாரையும் மயக்க
அழகு படுத்திக்
கொள்வதில்லை.

பெண்கள் மட்டும்
எப்பொழுதும்
அழகாக இருக்கவே
அழகு படுத்திக்
கொள்கிறார்கள்.

தினம் தினம்
புதிய பொலிவுடன்
காட்சி தரும்
பனித் துளியின்
அழகைப் பார்த்துப்
பொறாமைப் படுகிறான்
காலைக் கதிரவன்.

 

ஃ யாருமென் பரந்த மனசைப்
புரிந்திடவில்லை யெனப்
பலரிடம் சொல்லிப் புலம்பியவன்
பூரணமாய் மற்றவர் மனசை
உணர்ந்து நடப்பதாய்
என்னவொரு
அதீதநினைப்பு.

ஃ எதையோ பறிகொடுத்தவனாய்
எதற்காக இங்கே நிற்கிறாய் என
எனக்காகப் பரிவு காட்டியவர்க்குத்
தெரியவில்லை, பறிகொடுப்பதற்கு
என்னிடம் இன்னுமென்ன
மிச்சமிருக்கிறதென்று?

ஃ கூடிக்கூடி நிறைய
எதைப் பற்றியோ பேசினார்கள்
ஏதோ ஒன்று அப்பேச்சினால்
முடிவானதாய்ப் பாவித்து
அனைவரும் கலைந்தனர்
அதிர்ச்சியோ மகிழ்ச்சியோ
துயரமோ வெளிக்காட்டாமல்.

அருமை

    

ந.க.துறைவன் wrote:

பெண்கள் மட்டும்
எப்பொழுதும்
அழகாக இருக்கவே
அழகு படுத்திக்
கொள்கிறார்கள்.

அழகே அழகு

சிதறு தேங்காய்
*
செய்த தவறுக்கோ
செய்யாத தவறுக்கோ
தலையில் குட்டிக்
கொண்டுத் தோப்புக்
கரணம் போடுகிறார்கள்
வினாயகர் எதிரில்,
அப் பக்தர்களை
வேடிக்கைப் பார்க்கின்றன
சிதறு தேங்காய்ப்
பொறுக்க வந்தக்
காக்கைகள்.

இல்லேனா மொக்க, சப்பனு சொல்லிடுவன்களோன்னு பயம் தான்.

ஸ்ரீமுகி

நண்பர்கள்…
*
தாயுமாகி உதவிச் செய்தத் தியாக முகம்
ஓயாது என்றும் துணையிருந்தத் துறைமுகம்
நட்புக்கு இலக்கணமாய் திகழ்ந்த திருமுகம்
அன்பு முகமானக் கீதா ஆறுமுகம்.
*
சாமியை வணங்காத நாத்திகச் சாமி
ஓமக்குச்சி உடல் தேகச் சாமி்
இசைப் பாடல் பாடும் அய்யா சாமி.
மீசைத் தடவிப் பேசிடும் முனுசாமி.
*
தீயப் பழக்க மில்லாதத் திகம்பரச் சாமி
மெல்ல உதட்டில் சிரிக்கும் மௌனச் சாமி.
கரும்பாய் பேசிப்பேசி இனிக்கும் நல்லச் சாமி.
குறும்புத் தம்பிச் சுறுசுறுப்புக் குப்புச் சாமி.
*
ஊரில் நடக்கும் குசும்பு சம்பவங்களை
உணர்ச்சித் தூண்டும் பாவளையில்
புணர்ச்சிக் கதைகள் சொல்லிச் சொல்லி
உறங்காமல் செய்வார் சுப்பைய்யா வாத்தியயார்.
*
,இன்னும் பலப்பல இனிய நண்பர்கள்
இவ்வணியில் உண்டு நிறையச் சொல்லிடவே
இன்று எங்கெங்கோ இருக்கிறார்கள்-நினைவில்
இனிதே வாழ்ந்து வருகிறார்கள் எனது நண்பர்கள்.

கழிகிறது நேரம்
*
பேச்சுக்குப் பேச்சுப்
புரிகிறதா, புரிகிறதா? என்று
பேசிக் கொள்கிறார்கள்.
எது புரிந்தது எது பரியாதது?
என்பதெல்லாம்
சொல்பவர்க்கும் கேட்பவர்க்கும்
மட்டு்ம் தானே தெரியும்?
அவர்களது பேச்சுத் திறன்
உங்களுக்குப் புரிகிறதா?
இன்னும் பலருக்கும்
புரியாமலேயே இருக்கிறது
அந்தப் பூடகமானப்
பேச்சின் சாரம்.
அப்படிப் பேசிக் கொண்டே
போனதில் வீணாய் கழிகிறது
பொன்னான நேரம்.



.

அரட்டையும் அழகாகிறது காதலிலும் நட்பிலும்...

உண்மை தான் இரமேஷ் நன்றி.

*
தூக்கமே விழிப்பு{புதுக் கவிதை}
*
தூக்கம் வரவில்லை எனப்
புரண்டுப் புரண்டுப் படுத்தான்.
தூக்காமல் எவ்வளவு நேரந்தான்
விழித்திருப்பதென எழுந்துப் போய்
தண்ணீர்க் குடித்து விட்டு வந்து
படுக்கையில் உட்கார்ந்தான்.
எதையோ யோசித்தவாறு மீண்டும்
படுக்கையில் சாயந்தான்.
*
தூக்கம் வரவில்லை துங்க முயற்சித்தான்
படுத்தவாறே தியானப்
பயிற்சி செய்துப் பார்த்தான்.
தூக்கம் வருவதாகக் காணோம்
மீண்டும் எழுந்துப் போய்
சிறுநீர்க் கழித்து விட்டுவந்துக்
கடிகாரத்தில் நேரம் பார்த்தான்
மணி ஐந்துக் காட்டியது முள்கள்.
*
தூங்க முயற்சிக்காமல் விழித்திருந்தான்
வாசலில் காலிங் பெல் அடிக்கும்
சத்தங் கேட்டுப் போய் கதவைத் திறந்தான்.
எதிரில்,பயணக் களைப்பும்
அசதியுமாய் கலைந்தக் கூந்தலுமாய்
நின்றிருந்தாள். ஊருக்குப் போய்த்
திரும்பி வந்த மனைவி, குழந்தைகள்
அவனுக்குப் பின்னாலேயே நின்று
அவர்களை வரவேற்றதுப் பூனைக் குட்டி…!!

தூக்கம்... கலக்கம்... தூக்கல்

மிக அருமை 
பாராட்டுக்கள் 
       

http://www.amarkkalam.net/t21965-topic#147470 - இந்த லிங்க்கில் உள்ளதையும் சேர்த்துப் படித்தால் இன்னும் இதற்கான பதில் கிடைக்கலாம்.

ந.க.துறைவனின் புதுக் கவிதைகள்
*
சமாளிப்பு{புதுக் கவிதை}
*
தாமதமாகப் போகக் கூடாதென்று
சீக்கிரமாய் வந்துக் காத்திருந்தேன்.
பஸ் போய் வி்ட்டாத வென
அருகிலிருந்தவரிடம் கேட்டேன்
பஸ் போய்விட்டது என்றார்கள்.
வேறொன்றில் போகலாமென
விசாரித்தால்
ரோடு வேலை நடக்கிறது
அந்தப் பக்கம் போகாது என்றார்கள்.
வேறு பஸ் எப்பொழுது வரும் என்று
சொல்வதற்கில்லை.காத்திருப்பதும்
காலவிரயமென சேர் ஆட்டோவில்
ஏறப் போனால் உள்ளே கூட்ட நெரிசல்
உட்கார இடமில்லை.
அடுதது, என்ன செய்வ தென்று
முடிவெடுப்பதற்குள் போக வேண்டிய
பஸ் வந்து நின்றது. ஏறினேன்.
எப்படியோ,
தாமதத்திற்குக் காரணம்
கேட்டால் என்ன சொல்லி
சமாளிக்கலாம்? என்ற சிந்தனையோடு
உள்ளே நுழைந்தேன். சட்டென
மூலையில் உதித்ததொரு
சின்னக் காரணம்…

ந.க.துறைவன் புதுக் கவிதைகள்
*
பெரும் தயக்கம்{புதுக் கவிதை}
*
ஊரிலிருந்து வந்தவர்
யாரென்று எனக்குத் தெரியவில்லை.
நீங்க யாரென்று கேட்டதற்கு
உறவினர் ஒருவரின்
பெயரைச் சொல்லி
அவர்களுக்குச் சொந்த மென்று
விவரமாய்ச் சொன்னார்.
என்ன விஷயமாக வந்தீர்கள்
என்று கேட்டேன். தேடி வந்தச்
செய்தியைச் சொன்னார்.
*
ஊர்காரர் என்றாலும்
அறிமுகமில்லாதவர்க்கு
எப்படி உதவி செய்வ தென்று
பெரும் தயக்கம்.
சரி பார்க்கலாம் என்றேன்.
”கொஞ்சம் பார்த்து செய்யுங்க” என்று
கெஞ்சிக் கேட்டு விடைப் பெற்றார்.
மறு முனையிலிருந்து
போன் வந்தது.
“நம்ம ஊரிலிருந்து பையன்
ஒருத்தன் வருவா, வந்தா?
ஏதாச்சும் சொல்லி
சமாளியப்போ” என்றார்
அனுப்பி வைத்த உறவுக்காரர்.

சிறப்பு

இன்று அதிகம்….!!
*
நம்பிக்கை,அவநம்பிக்கை என்பது
அவரவர்களின் மனநிலைத்
தீர்மானக்கும் செயல்
ஒருத்தரை எப்படி நம்புவது
என்றொரு சந்தேகம் மனதில்
எழுகிறது அனைவருக்கும்.

நம்பிக்கையாளன் என்று
நம்புவதற்கு ஏதேனும்
அளவுக் கோல் உண்டோ? உண்டு.
நம்பிக்கையானவர் என்று
நம்புவதற்கு நம்பிக்கையான
ஒருவர் உறுதியளித்தால்
நம்பி்க்கையாளன் என்று
நம்புகிறார்கள் சந்தேகத்தோடு,
எப்பொழுதும், யாரையும் எடுத்த
எடுப்பிலேயே நம்புவதில்லை.

நம்பிக்கையான மனிதர்களைப்
பார்ப்பதே அபூர்வமாக இருக்கிறது
.இன்று.
சொல்லும் செயலும்
நம்பிக்கைக் குரியதாக இருந்தாலும்
ஏனோ, அவர்களின் மீது
நம்பிக்கை வருவதில்லை சட்டென
நம்பிக்கையோடு நம்புவர்கள்
கொஞ்சம் பேர் தான்.
நம்பிக்கையோடு ஏமாறுபவர்கள் தான்
அதிகம் இன்று…!!

மாயா ஜாலம் { புதுக் கவிதை}
*
வெளியிலிருந்துப்
பார்த்தேன்
உள்ளிருப்பது
எதுவும் தெரியவில்லை
உள்ளிலிருந்துப்
பார்த்தேன்
வெளியிலிருப்ப தெல்லாம்
நன்குத் தெரிந்ததுக்
எல்லாம், அந்தக்
கண்ணாடிக் காட்டும்
மாயா ஜாலம்.

அய்யனாரு…!!
*
அய்யனாரு உருவம் பாரு
கண்களிலே கோபம் பாரு
கருத்த மீசை அழகைப் பாரு
பெரிய வாளைக் கையில் பாரு.
*
குதிரையிலே அய்யனாரு
குந்தியிருக்கும் ஜோரைப் பாரு
பக்கத்திலே துணையைப் பாரு
பத்தினிப் பெண் தாயைப் பாரு.
*
சுட்டெரிக்கும் வெயில் பாரு
வெட்ட வெளியின் தகிப்பைப் பாரு
வேப்ப மர நிழலைப் பாரு
வெப்பந் தணியும் உணர்ந்துப் பாரு.
*
குழந்தைகளின் ஆட்டம் பாரு
வாலிபர்கள் சேட்டைப் பாரு
கன்னிப் பெண்கள் கண்ணைப் பாரு
ஆண்களின் அரட்டைப் பாரு.
*
கிழவிகளின் பக்திப் பாரு
முதியவர்களின் குசும்பைப் பாரு.
பலியாடு முழிப்பைப் பாரு
பூசாரியின் சிரிப்பைப் பாரு.
*
பொங்கப் பானைப் பொங்குதுப் பாரு
பொண்ணுங்க முகத்தில் சிரிப்பைப் பாரு
வாழையிலைப் படையல் பாரு
மாவிளக்கு வரிசைப் பாரு.
*
கற்பூர ஆரத்திப் பாரு
கன்னத்திலே போட்டுப் பாரு
குல தெய்வத்தை வணங்கிப் பாரு
வரம் கொடுப்பாள் நாளும் பாரு.

அவன்…!!
*
அவன் எப்படிப்பட்ட
மனம் படைத்தவ னென்று
குயிலிடம் கேட்டார்கள்
அதற்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை.
*
அவன் எப்படிப்பட்ட
குணவா னென்று
குருவியிடம் கேட்டார்கள்
அதற்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை.
*
அவன் எப்படிப்பட்ட
இயல்புடையவ னென்று
வண்ணத்துப் பூச்சியிடம் கேட்டார்கள்
அதற்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை.
*
அவன் எப்படிப்பட்ட
செயல்பாடுகள் நிறைந்தவன் என்று
காக்கையிடம் கேட்டார்கள்
அதற்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை.
*
அவன் எப்படிப்பட்டப்
பேச்சாளன் என்று கிளிகளிடம்
கேட்டார்கள்
அதற்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை
*
அவன் எப்படிப்பட்ட
இல்லறத்தான் என்று
அவன் வீட்டின்
பல்லியிடம் கேட்டார்கள்ர
அதற்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை.
*
அவன் எப்படிப்பட்ட
விசுவாசமுள்ளவன் என்று
அவன் வீட்டில் வளரும்
நாயிடம் விசாரித்தார்கள்
அதற்குச் சொல்லத் தெரியவில்லை
*
அவன் எப்படிப்பட்டவன் என்று
ஒரு மனிதனிடம் கேட்டார்கள்
அவன் படபட வென்று
தப்பும் தவறுமாய்
அவனைப் பற்றின
உண்மையைப் புராணத்தைத்
தைரியமாய் சில நொடிகளில்
புட்டுப் புட்டு வைத்தான்.
*

கவிதை அருமை 
பாராட்டுக்கள்