வயல்வெளிகளில்: கவிஞர் மலர்மகள்

[img][/img]
-
பச்சைகம்பளம் உடுத்திய
வயல் வெளிகளில்
உறவாடும் புள்ளினங்கள்
கண்ணுக்கு’குளுமை.
–
முன்னத்திஏராய் மாடுகளோடு
சேற்றில்கால்பதித்து
கரைகளைசுற்றி மகிழும்
சுகமோ மனதுக்கு மிக இனிமை.
–
மடைதிறந்த வெள்ளத்திலே
தடைஇல்லா வெள்ளாமையோடு
கலப்படமில்லா காற்றின் வாசனை
உள்நுழையும் நுரையீரல்வரை.

மங்கையராய் நாணித்தலைகுனியும்
இளம்தளிரின் புன்னகையோடும்
நிறைமாத கர்பிணியாய்
சூல்கொண்டபயிரின் மணத்தோடும்
மண்வாசனையின் துடிப்புகளோடு
பாரிவாழ்க்கை தலைமுறைக்கு.

வாழ்வாதாரதெய்வமென இருப்பை
தொடர்ந்து பத்திரப்படுத்திய அப்பச்சியின்
நிலம் என்னும் நல்லாள்

நாகலிங்கபூக்களின் போதையோடு
சமரசங்களை தாண்டி
நினைவுகளை புதைத்து
பச்சைமரங்களின் சிறகொடித்து

பன்னாட்டுநிறுவனத்துக்கு
கைமாறிய மணித்துளிமுதல்
விம்மி அழும் வனாந்திரத்தின்
படபடத்த ஓசைகளோடு
அலைந்து திரிகிறது வயலின் ஆன்மா
எந்த ஒரு சமாதான அளவுகோலுக்கும்
அடங்காமல்!
–
—————————–
கவிதைமணி