கவிதை பாடும் நேரம் -"மாயை முகம் கொண்டவள்"

மாயை முகம் கொண்டவள் அவள்...
கண்களில் தீராத
காந்தப்பார்வை
ஒட்டிக்கிடக்கிறது....

அவள் வடிவம் படிகம் கொண்டு
பல உருவாய் படிஎடுக்கும்
நித்தம் நித்தம்.....

நிறம் மாறும் பூக்கள் போலானது
அவள் பாதங்கள்..
அவை பட்டமிடமெல்லாம்
வண்ணங்களை இட்டுச் செல்கின்றன....

அவள் பாதம் பட்ட
இடங்களை கயல்களும்
நட்சத்திர மீன்களும்
ஒட்டித் தவழ்ந்து முத்தமிடுகின்றன...

அவளடியில் நெளிந்தும் வளைந்தும்
செல்லும் ரேகைக் கோடுகள்
மந்திரவாதியின் சாட்டைபோல்
கட்டுண்டு கிடக்கின்றன...

பனி சொட்டும் இலை நுனிபோல்
அவள் விரல்களின் நளினம்
கொண்டு உணர்ந்து கொள்கிறேன்
வசந்தகால வருகையை....

வெண்ணிற நிலவெழுந்து
மேகத்தினூடே கடந்து செல்லும்
பின்னிரவுப் பொழுதுகள் போல்
அவள் நினைவுகளினூடே
சென்று மறைகிறது
என் தனிமை...!

மாயை அவள் மட்டுமல்ல காதலும்தான்
மிகவும் ரசித்தேன் நண்பரே உங்கள் கவிதையை

நண்பன் wrote:மாயை அவள் மட்டுமல்ல காதலும்தான்
மிகவும் ரசித்தேன் நண்பரே உங்கள் கவிதையை

நன்றி நண்பன்...!
சிலநாட்களாக காணவில்லையே...?

அட ரொம்ப அருமையா இருக்கே கவிதை
இந்த கவிதைய எந்த பொண்னு கிட்டேயாது சொல்லி பாக்கறேன்

முரளிராஜா wrote:அட ரொம்ப அருமையா இருக்கே கவிதை
இந்த கவிதைய எந்த பொண்னு கிட்டேயாது சொல்லி பாக்கறேன்

நீங்க அடிவங்குரத பார்க்குற பாக்கியம் எனக்கு கிடைக்குமா புரளி அண்ணா......?

அன்பா கொடுத்தா வாங்கிக்க வேண்டியதுதான்
அடிக்கற கை தான் ..................

முரளிராஜா wrote:அன்பா கொடுத்தா வாங்கிக்க வேண்டியதுதான்
அடிக்கற கை தான் ..................

பல்லுபோனாலும் இந்த லொள்ளு போக மாட்டங்குதே

சிவா wrote:

முரளிராஜா wrote:அன்பா கொடுத்தா வாங்கிக்க வேண்டியதுதான்
அடிக்கற கை தான் ..................

பல்லுபோனாலும் இந்த லொள்ளு போக மாட்டங்குதே

முரளிராஜா wrote:

சிவா wrote:

முரளிராஜா wrote:அன்பா கொடுத்தா வாங்கிக்க வேண்டியதுதான்
அடிக்கற கை தான் ..................

பல்லுபோனாலும் இந்த லொள்ளு போக மாட்டங்குதே

அழகான கவிதை

கவிதைகளின் அரசர்கள் நிறைய பேர் இருக்கிறார்கள் அவர்களில் நீங்களும் ஒருவர் அருமை