இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு!

இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு-இல்லை
இதைவிட எனக்கொரு வெட்கக் கேடு!

வாள்பிடித்த மரபுயென்று
வக்கணையாய்ப் பேசிவிட்டு
வால்பிடித்து வாழுகின்ற
வகையான தத்துவத்தை
நூல்வடித்து வைத்திருக்கும்
நாணமே சிறிதுமில்லா
சீழ்பிடித்த பிணங்களவர்
சூழ்ந்திருக்கும் நாடு!

இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு-இல்லை
இதைவிட எனக்கொரு வெட்கக் கேடு!

சூடு சொரணையெலாம்
சோற்றுக்கு விற்றுவிட்டு
கூடு தனைவளர்க்க
கூனிக் குறுகிநிற்பார்!
நாடு எரிகையிலும்
நெஞ்சில் பதற்றமின்றி
வீடு காத்திருக்கும்
வீரமுளோர் நாடு!

இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு-இல்லை
இதைவிட எனக்கொரு வெட்கக் கேடு!

தாகம் என்றொருவாய்த்
தண்ணீர்க் கேட்டழுவார்
தேகம் துடிப்பதனைத்
தள்ளிநின்று பார்த்துவிட்டுப்
போகுமுயிர் போனபின்னே
பிணத்தை வலம்வந்தே
நீர்க்குடம் உடைக்கும்;ஈர
நெஞ்சமுளோர் நாடு!

இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு-இல்லை
இதைவிட எனக்கொரு வெட்கக் கேடு!

ஈழம் இடுகாடாய்
இனத்தின் சுடுகாடாய்
ஓலம் மிகுத்தாலும்
ஒக்கக் குரலெழுப்பி
காலம் கடத்துகின்ற
கண்கட்டு வித்தைகளின்
ஜாலம் காட்டுகின்ற
அரசதனைக் கேளார்!

இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு-இல்லை
இதைவிட எனக்கொரு வெட்கக் கேடு!

தட்டிக் கேட்பதற்கும்
தலைபோகும் என்றிடுவார்!
எட்டி உதைப்பதற்கும்
எடுப்பர் காலென்பார்!
முட்டிக்கொண் டழுவதற்கும்
மனதில் திடமின்றிப்
பெட்டிப்பாம் பாய்க்கிடக்கும்
பேடிகளின் நாடு!

இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு-இல்லை
இதைவிட எனக்கொரு வெட்கக் கேடு!

தகப்பன் தலையிங்கே
தவிக்கும் உடலெங்கோ!
இடுப்பில் இதையறியா
இளம்பிள்ளை அழுகிறது!
ஒப்பாரி வைப்பாளோ
தாலாட்டுப் படிப்பாளோ
அப்"பாவி" மகள்கதை
ஐயா! நமக்கெதற்கு?
துப்புகெட்ட மக்காள்!நீர்
தூங்கிக் கொண்டிருங்கள்!

இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு-இல்லை
இதைவிட எனக்கொரு வெட்கக் கேடு!

------------ரௌத்திரன்

ஆக்ரோஷமான கவிதை!

மிக்க நன்றி! ---------ரௌத்திரன்

தட்டிக் கேட்பதற்கும்
தலைபோகும் என்றிடுவார்!
எட்டி உதைப்பதற்கும்
எடுப்பர் காலென்பார்!
முட்டிக்கொண் டழுவதற்கும்
மனதில் திடமின்றிப்
பெட்டிப்பாம் பாய்க்கிடக்கும்
பேடிகளின் நாடு!

வேறு வழியில்லை இங்கே தான் நாம் வாழ்ந்தாக வேண்டும்...

உண்மைதான்...இங்குதான் வாழ்ந்தாக வேண்டும்...அதனால்தான் அத்தனை ஆத்திரம் வருகிறது. நன்றி! ----------ரௌத்திரன்

இந்தியா என் தாய்த்திரு நாடு-இல்லை
இதைவிட எனக்கொரு வெட்கக் கேடு!

வலிக்கிறது இந்த வரிகள் ரௌத்திரன் !
தவறாய் எழுதி விட்டீர்களோ என்று தோன்றுகிறது.!
என்ன தான் கேடானாலும்
தாய் நாடல்லவா?

அந்த நேசிப்பு இருப்தனால்தான் இந்தக் கோபம்....என் தாய் நாடு என்பதனால்தான் இத்தனை வலி வருகிறது! இது உரிமையின் பேரில் வருகின்ற கோபமும் சலிப்பும்... நன்றி தோழர்! -----------ரௌத்திரன்

சில கவிஞர்களின் கவிதைகள்

எங்கள் தேசத்தை சுற்றி
யாரோ சிலர்
வேலி அமைத்திருக்கிறார்கள்
கொஞ்ச தூரம் துப்பாக்கி
கொஞ்ச தூரம் பீரங்கி
கொஞ்ச தூரம் அணுகுண்டு என்று
வேலிகள் நீண்டு கிடக்கின்றன.
வேலிகளுக்கு நடுவில்
நாங்கள் படித்துக்கொண்டிருக்கிறோம்
“யாதும் ஊரே யாவரும் கேளீர்”
(முகிலன், இறகுதிர் காலம், ப.75)

குடும்பக் கட்டுப்பாடு
குறித்து விளம்பரப்படுத்தும்
நாட்டில் பிறந்ததால்
உன் பிறப்பு கூட பாரமாகிவிட்டது.
இந்த நாட்டிற்கு! (கனியன் செல்வராஜ், தமிழனும் இந்தியனே!, ப.11)

எனக்கொரு தேசம் இருந்தது
என் இனத்திற்கு மொழி இருந்தது
அதுவும் உன் மொழிதான்.
நேற்றுவரை
பாதங்கள் தேய உலா வரவும்
தரையில் படுத்து உருண்டு புரளவும்
ஓடிப்பிடித்து விளையாட
வெட்ட வெளிப்பரப்பும்
தாகம் தீரக் குடிக்க
நறுநீர்ச் சுனைகளும்
உழைத்து வீடு திரும்ப
மலைத் தோட்டத்தில் பிழைப்புமென…
எல்லாம் எல்லாமென சுதந்திரமாய்
எனக்கானதாய் இருந்தது. (விழி.பா. இதயவேந்தன், முரண்தடை, ப.84)

அகதிகளாக
அடைபட்டுக் கிடக்கிறோம்
அவதிகளால்
அல்லல்பட்டு இறக்கிறோம்
யுத்தத்தின் ஒலிகளில்
சிரிப்பொலி மறந்தோம்
வாழ்வினில் பொலிவிழந்தோம்
மகிழ்வானின் வழி இழந்தோம்
(மு.ஜ. மன்சூர் அஹ்மத், காற்றைப் பகிர்தல், ப.23)

தமிழக் கொலைகளுக்கு
முன்னும் பின்னும் திமிரும் உற்சாகத்
தினவேற்றிக் கொள்ள அவர்கள்
உடம்பின்
ஒவ்வொரு திசுவுக்கும் ஒவ்வொரு
தமிழ்ப் பெண் தேவை. (ஈரோடு தமிழன்பன், என் அருமை ஈழமே!, ப.101)

அற்புதம் என்று பாராட்டி ரசித்தற்குரிய எழுத்துகள் அல்ல இவை. நெஞ்சிலே பாறையை ஏற்றி கனக்கச் செய்பவை...நன்றி தோழர்! -----------ரௌத்திரன்