கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

First topic message reminder :

நான் ரசித்த கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகளின் தொடர் இது

நன்றி: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான்

அப்துல் ரகுமான், ‘கவிக்கோ’ என்ற பட்டப் பெயரால் அழைக்கப்படும் கவிஞராக வலம் வருகின்றார். பால்வீதி என்ற தமது முதல் கவிதைத் தொகுதியிருந்தே இன்றும் தம்மை ஒரு பரிசோதனைப் படைப்பாளியாக தனித்து இனங்காட்டிக் கொண்டு வருபவர். சிறந்த கவிஞராக மட்டுமல்லாது தமிழ்ப் பேராசிரியராகவும் பணியாற்றி விருப்ப ஓய்வு பெற்றவர். பல பட்டச் சிறப்புகளைப் பெற்ற கவிக்கோ, ‘ஆலாபனை’ என்னும் கவிதைத் தொகுதிக்காகச் சாகித்ய அகாடெமி விருதையும் பெற்றவர் ஆவார்.

இன்றையத் தமிழன்
தன் தாய்மொழியையே கொல்லத்
தயாராகி விட்டான்
‘தமிழைப் பழித்தவனைத்
தாய் தடுத்தாலும் விடேன்’ என்றான்
புரட்சிக் கவிஞன்
நான் சொல்கிறேன்
தாய் மொழியைக் கொல்லத்
தாயே முனைந்தால்,
தமிழா!
தாயைக் கொன்று விட்டுத்
தாய்மொழியைக் காப்பாற்று. (மு.மு., ப.92)

என் வீட்டு வாசல்
ஒரு பூம்பூம் மாட்டுக்காரன்
அவன் சொல்வதற்கெல்லாம்
அந்த மாடு தலையாட்டிக்கொண்டிருந்தது
மனிதனைப் போல
ஒரு கம்பீரமான யானை
தெருவில் தன் துதிக்கையை நீட்டிப்
பிச்சை வாங்கிக் கொண்டிருந்தது
மனிதனைப் போல. (ஆலா., பக்.110-111)

கையில்லாத நீ
எல்லோரையும் தழுவுகிறாய்
கையிருக்கும் நாம்
சக மனிதனிடமே
தீண்டாமையைக்
கடைப்பிடிக்கிறோம் (ஆலா., ப.77)

அடையாளத்திற்காகத்
தேவைப்படுகிறது நமக்கு
ஒரு வண்ணான் குறி
பிறகு
அதையே உடுத்திக்கொள்கிறோம்
அதனால் அதற்குள்
காணாமல் போகிறோம் நாம் (ப.பா., ப.68)

புராதனச் சவப் பெட்டிகளின்
மூடியைத் திறந்து கொண்டு
தாகத்தோடு எழுகின்றன
டிரகூலாக்கள்
கரை புரண்டோடும்
ரத்த வெள்ளத்தில்
மூழ்கிவிட்டன
ஆலயங்களும்
மசூதிகளும்
சிதைத் தீயால்
நடக்கிறது
தீபாராதனை (ப.பா., ப.69)

கடப்பாரைகளோடு
சென்றுகொண்டிருந்தவர்களைக்
கேட்டேன்
எங்கே செல்கிறீர்கள்?
அவர்கள் சொன்னார்கள்
ஆலயத்தை இடிப்பதற்காக
ஏன்? என்று கேட்டேன்
அவர்கள் சொன்னார்கள்
ஆலயத்தைக் கட்டுவதற்காக (ப.பா., பக்.33-34)

வழிபாட்டுத் தலங்கள்
மாசடைகின்றன
மதங்களால் (ப.பா., ப.89)

இங்கே என்ன நடக்கிறது என்று பார்!
இதோ! உனக்கு வீடு கட்டுவதற்காகவே
உன் வீட்டை இடிக்கும் மூடர்கள்
இடிக்கப்படுவதில்
நீ இடிக்கப்படுகிறாயா?
கட்டப்படுவதில்
நீ கட்டப்படுகிறாயா?
இந்த ராம் யார்? ரஹீம் யார்? (ஆலா. பக்.27-28)

அருமையான கவிதைகள்

பிள்ளைகளே தெய்வீகத் தீபங்களே
உங்களிடமிருக்கும் ஒளியைக்
கற்றுக் கொள்ளாமல்
உங்களுக்கு எங்கள் இருள்களைக்
கற்றுக் கொடுக்கிறோம் (ஆலா., ப.22)

பலப்பம் பிடிக்கவேண்டிய
சின்னஞ்சிறு விரல்களில்
தீக்குச்சிகள்
வெளிச்சத்தைக் கற்கும் பருவத்தில்
யாருடைய வெளிச்சத்திற்காகவோ
இவர்களே
தீக்குச்சிகளாகிவிட்டார்களே (சு.வி., ப.90)

பித்தன்
மழைக்காகப்
பள்ளிக் கூடத்தில் ஒதுங்கினான்
குழந்தைகளின் கையிருந்த
புத்தகங்களைப் பார்த்து,
‘புத்தகங்களே;
சமர்த்தாயிருங்கள்
குழந்தைகளைக்
கிழித்து விடாதீர்கள்’ என்றான். (பித்., ப.82)