ம. ரமேஷ் கஸல் கவிதைகள்

என்  மரணம்  உனக்கும் 
உன்  மரணம்  எனக்கும் 
தெரியாமலேயே 
நடந்து  முடிந்துவிட  வேண்டும்

என் கவிதைகளை 
என்னிடமே சேர்த்துவிடு 
காதல் செத்துப்போகட்டும் 
பாவம் 
கவிதைகளாவது 
வாழட்டும் 

தலையறுத்தச் சேவலாய்த்
துடிக்கிறது
என் நெஞ்சு
உயிர்ப் பிரியும் முன்
தேடி அலைகிறது
உன் அன்பிற்காக!

மகிழ்ச்சி நண்பரே

தலையறுத்தச் சேவலாய்த்
துடிக்கிறது
என் நெஞ்சு
உயிர்ப் பிரியும் முன்
தேடி அலைகிறது
உன் அன்பிற்காக!

நீங்க மறுக்கும்
நினைவுகள்
கனவுகளாய்
பரிணமிக்கின்றன
 

எல்லாவற்றையும்
நாமாகவே முடிவெடுத்துவிட்டு
பாவம், விதியை
நொந்து கொண்டோம்

எல்லாவற்றையும்
நாமாகவே முடிவெடுத்துவிட்டு
பாவம், விதியை
நொந்து கொண்டோம்

இறந்து புதைத்த பின்பும்
துடித்துக்கொண்டிருக்கும்
உன் நினைவுகளால்
விரிசல்விட்டு
எனது கல்லறையும்
உடைய தயாராகிறது

நள்ளிரவுப் பொழுதுகளில்
யாருக்கும் கேட்காமல்
சத்தமாகக் கதறி அழும்
நான் சிந்தும்
கண்ணீர்த் துளிகள்

என் காயங்களுக்கு
உன் நினைவுகள் மருந்திடும்
இருப்பினும்
குணமாகவில்லை என்பது
பிறிதொரு நாளில் வரும்
கண்ணீரில் தெரியும்